KAPLICA cmentarna (stara) w Radomyślu W.

KAPLICA cmentarna (stara) p.w. św. Stanisława, później Matki Boskiej w Radomyślu, w najstarszej części radomyskiego cmentarza przy zbiegu ulic Piłsudskiego i Wałowej, wznosi się murowana kaplica cmentarna zwana „starą”. Została postawiona w miejscu drewnianego kościoła szpitalnego p.w. Św. Ducha, a od roku 1678 p.w. Św. Stanisława Bpa, Ten drewniany kościółek został zbudowany przed rokiem 1616 i stał do 1780 roku. Ufundowano przy nim prebendę, wcieloną początkowo do klasztoru Duchaków w Krakowie potem samodzielną, a przed rokiem 1667 połączoną z kościołem parafialnym i ponownie przed rokiem 1721 samodzielną.

W podziemiach tej kaplicy prawdopodobnie został pochowany Stanisław Bajorek, fundator kościoła na Wale. W latach 1851-52 fundatorem obecnej kaplicy pozostawiając jej nazwę św. Stanisława Bpa, był bogaty mieszczanin Piotr Kostórkiewicz, przeznaczając jej podziemia na grobowiec rodzinny. Znaleźli tam wieczny spokój Piotr i jego żona Tekla, o czy mówi zamieszczona tablica oraz kolejni członkowie tej zacnej i zasłużonej rodziny. W tej kaplicy został pochowany również ks. Antoni Żmudziński kanonik i długoletni proboszcz radomyskiej parafii od 16 kwietnia 1811 roku, do 21 stycznia 1862 roku. W początkowych latach XIX w. nosiła nazwę Matki Boskiej. Mury kaplicy zachowały się w pierwotnym kształcie, staraniem proboszcza ks. Mariana Marszałka w 2009 roku wymieniono pokrycie dachowe, odnowiono tynki zewnątrz i wewnątrz, wymieniono okna i drzwi, a w 2014 urządzono na kaplicy lapidarium. Kaplica otwierana jest podczas procesji w uroczystość św. Anny i Wszystkich Świętych, można wówczas zobaczyć na prostym ołtarzu metalowy krzyżyk, a powyżej obraz Matki Boskiej Leżajskiej wykonany oleodrukiem na blasze. Na czołowej ścianie kaplicy umieszczono tablice w oryginalnej pisowni:

Z prawej strony wejścia:

D.O.M. Fundatorowie Kaplicy Śgo STANISŁAWA

PIOTR i TEKLA KOSTURKIEWICZOWIE

proszą pobożnych, aby modłami swemi starali się

do Pana Zastępów, o zmiłowanie się

nad nićmi i nad duszami ich krewnych spoczywa-

jących na tem miejscu.

Dnia 6 Maja 1852 r.

             Z lewej:

Tu spoczywają zwłoki ś.p.

Antoniny z Filipowiczów

KOSTÓRKIEWICZOWEJ

+ 12. Września 1854 r.

i jej małżonka

GRZEGORZA

+7. Listopada 1855.

Ten pomnik poświęca ich wdzięczny syn

Ludwik.

D.O.M.

Tu spoczywają zwłoki śp.

ANTONIEGO

ŻMUDZIŃSKIEGO

1778 r. zm. 1862 r.

Proboszczował w Radomyślu 51 lat.

Wieczne odpoczywanie

racz Mu dać Panie.