JUSZYŃSKI Michał Hieronim ks.

JUSZYŃSKI Michał Hieronim ks. – poeta, bibliograf, historyk i kaznodzieja urodzony w roku 1760 w Gniazdowie. Studiował na Akademii Krakowskiej, gdzie zdobył doktorat z filozofii, święcenia kapłańskie przyjął w 1785, przebywał na dworze prymasa M. Poniatowskiego, prowadził studia w Bibliotece Załuskich, przyjaźnił się z Józefem Maksymilianem Ossolińskim, H. Kołłątajem, T. Czackimi wieloma innymi osobistościami. W roku 1789 objął stanowisko profesora szkoły wydziałowej w Pińczowie, później był jej prorektorem w latach 1782-1794. Wcześniej współpracował z T. Czackim, towarzyszył mu w podróżach w poszukiwaniu rękopisów i starodruków. Z Pińczowa przeniósł się do diecezji tarnowskiej, pełnił funkcję wikarego w kolegiacie w Wojniczu, rok później został plebanem we wsi Podole w powiecie mieleckim. Dobra współpraca z Ossolińskim dała mu probostwo w Zgórsku w roku 1799, gdzie spędził 11 lat, pełniąc jednocześnie funkcję kaznodzieja katedralnego w Tarnowie. Ta współpraca doprowadziła do powstania cennej biblioteki w Zgórsku, która była zalążkiem Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. W 1810 roku musiał opuścić Zgórsko na skutek konfliktu o książki z dotychczasowym protektorem udając się na probostwo w Ostrowcu, pow. stopnickim i administrację w Szydłowie. Później objął stanowisko proboszcza w Wiślicy oraz profesora i oficjała w Kielcach od roku 1819. Po sześciu latach powrócił na probostwo do Szydłowa, gdzie pozostał już do końca życia. Przez większość swego życia gromadził starodruki i rękopisy, które ostatecznie sprzedał J. F. Tarnowskiemu z Dzikowa. Pozostawił po sobie olbrzymią twórczość dokumentacyjną, kazań, przekładów i listów, m.in. był autorem „Dykcjonarza poetów polskich”, powstałego w roku 1798, wyd. w Krakowie w 1820 roku.

Zmarł 23 sierpnia 1830 roku w Szydłowie i tam został pochowany.