GROMADA Radomyśl Wielki

GROMADA Radomyśl Wielki – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN), jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej w dniu 25 września 1954, na mocy tej ustawy powiat mielecki podzielono na dwa miasta Mielec i Radomyśl Wielki i 40 gromad, które funkcjonowały do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973, tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972.

Gromadę Radomyśl Wielki z siedzibą GRN w mieście Radomyślu Wielkim (niewchodzącym w jej skład) utworzono, – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski – w powiecie mieleckim w woj. rzeszowskim na mocy uchwały nr 28/54 WRN w Rzeszowie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad Partynia, Pień i Wólka Dulecka ze zniesionej gminy Radomyśl Wielki w powiecie. Dla gromady ustalono ilościowo 16 członków gromadzkiej rady narodowej.

1 stycznia 1960 do gromady Radomyśl Wielki włączono obszar zniesionej gromady Dulcza Mała.

30 czerwca 1960 do gromady Radomyśl Wielki włączono obszar zniesionej gromady Zdziarzec.

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej. Z dniem 1 stycznia 1973 w powiecie mieleckim decyzją Wojewódzkiej Rady narodowej w Rzeszowie, utworzono Miasto i Gminę Radomyśl Wielki.