GRADZIŃSKI Adam

GRADZIŃSKI Adam Ślepowron ps. „Adam” urodzony 11 grudnia 1907 roku (1902 druga data)  w Radomyślu Wielkim pow. Mielec, syn Włodzimierza i Stanisławy z domu Piotrowska. Rodzice mieli 5-ro dzieci: Adama Ślepowrona, Ludwika Andrzeja (1905), Wandę i jeszcze dwoje. Ojciec był urzędnikiem. W 1921 roku Adam rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po uzyskaniu doktoratu w 1929 roku pracował w Krajowym Zakładzie Psychiatrycznym w Dziekance pod Poznaniem, a następnie w Krakowie na Oddziale Psychiatrycznym szpitala św. Łazarza.  Od października 1925 roku objął funkcję lekarza domowego w tym szpitalu, a od 1935 roku był lekarzem kontraktowym Dyrekcji Okręgowej PKP w Krakowie. Pracował także w poradni w Towarzystwie Opieki nad Psychiczne Chorymi w Krakowie.

We wrześniu 1935 roku został mianowany biegłym sądowym w dziedzinie neurologii i psychiatrii dla Sądu Okręgowego Apelacyjnego w Krakowie. W tym czasie został rzecznikiem dyscyplinarnym Izby Lekarskiej w Krakowie. W styczniu 1939 roku mianowany prymariuszem oddziału chorób nerwowych Szpitala OO. Bonifratrów w Krakowie.

W czasie okupacji mocno zaangażował się pracę konspiracyjną w Związku Walki Zbrojnej – Armię Krajową.  Na swym oddziale w szpitalu ukrywał oficerów WP, partyzantów i osoby poszukiwane przez gestapo. Dnia 25 marca 1944 roku został aresztowany w domu przy ulicy Dietla 38 wraz z kilkoma członkami Komendy Głównej Armii Krajowej Okręgu Kraków. Osadzony i przesłuchiwany na Montelupich. Znalazł się na Liście „śmierci” o wykonaniu kary z dnia 28 maja 1944 roku pod pozycją 46.

Wyrokiem władz niemieckich wraz z innymi działaczami antyniemieckimi został rozstrzelany w zbiorowej egzekucji przy zbiegu ulic Lubicz i Botanicznej w dniu 27 maja 1944 roku.