KASPRZYK Antoni Hipolit

KASPRZYK Antoni Hipolit urodzony 26 lipca 1878 roku w Stryszowej pow. Wieliczka w rodzinie rolniczej. Szkołę powszechną ukończył w Gdowie, gimnazjum w Krakowie, Uniwersytet Wydz. lekarski również w Krakowie w 1905 roku. Praktykę odbywał na oddziałach chirurgicznych w Krakowie, Berlinie i Wiedniu, powracając znów do Krakowa, jako asystent Kliniki Chirurgicznej.

Od roku 1910 do wybuchu I wojny światowej w 1914 prowadził prywatną praktykę, jako lekarz w Radomyślu Wielkim, dodatkowo zatrudniony był przy Sądzie Powiatowym w Radomyślu, jako lekarz więzienny. Od 1 sierpnia 1914 do końca wojny w 1918, pełnił służbę wojskową w wojsku austriackim, jako lekarz pospolitego ruszenia. Przez rok 1919 powrócił do Radomyśla gdzie nadal leczył prywatnie w dotychczasowym miejscu pracy.

Od 1 lutego 1920 pełnił obowiązki lekarza epidemiologicznego w Podhajcach, województwo tarnopolskie, a od 1 maja 1920 lekarza powiatowego, od 1 sierpnia 1920 został powołany do wojska i pełnił służbę w szpitalu wojskowym w Tarnowie do 20 listopada 1920 roku, po zwolnieniu powrócił na stanowisko lekarza powiatowego w Podhajcach. Od 1 maja 1922 roku, mianowany został dyrektorem szpitala w Podhajcach pełniąc te obowiązki mieszkał w szpitalu.

Jego żona Maria z Fuchsów córka dzierżawcy dużego gospodarstwa w powiecie Wadowice, kupiła na wiosnę 1928 roku zniszczony i zadłużony folwark Kropówki w Podhajcach, gdzie gospodarowała. Mieli dziewięcioro dzieci: Witolda – inżyniera lotnictwa, Zofię – kierowniczkę szkół rolniczych dla dziewcząt przy Izbie Rolniczej w Poznaniu, Krystynę – inżyniera chemii, Zbigniewa – inżyniera rolniczego, który często przebywał za granicą w Afryce na praktyce uprawy roślin podzwrotnikowych, Włodzimierz – urodzony w Radomyślu, inżynier rolniczy pracował w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach, podporucznik wojska zamordowany przez NKWD w Charkowie (patrz następny biogram), Antoni i Barbara przy rodzicach i Maciej i Wanda w tym czasie byli uczniami. Dalsze losy Antoniego są nieznane.