GÓRNIAK-RAKOCZY Janina Maria

GÓRNIAK-RAKOCZY Janina Maria (z domu Wolińska) urodzona 27 grudnia 1909 r. w Radomyślu Wielkim, córka Andrzeja i Ewy z domu Pazdro, Po ukończeniu szkoły powszechnej w 1923 r. uczęszczała do Prywatnego Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego w Mielcu im. Emilii Plater, kończąc egzaminem dojrzałości w 1928 r. Pierwszą pracę podejmuje, jako nauczycielka tymczasowa w latach 1928 do 1832 na Litwie, od 1932 do 1934 po zdaniu egzaminu praktycznego na nauczycielkę dwuklasowej Publicznej Szkoły Powszechnej w Sokolnikach pow. mołodecki, woj. wileńskie, pracuje w latach 1934 do czerwca 1939 w Płużynach, powiat nowogródzki. W tym czasie w kwietniu 1938 roku bierze ślub z Józefem Górniak, inżynierem. Od czerwca 1939 r. do 15 września do momentu wkroczenia wojsk sowieckich jest nauczycielką w Nowojelni, pow. nowogródzki.

W 1940 r. w niewiadomych okolicznościach ginie jej mąż, w 1941 roku wraca w rodzinne strony, jest nauczycielką w Niecieczy woj. krakowskie do grudnia 1944 roku. Rok później zostaje nauczycielką w Szkole Powszechnej w Nowym Bytomiu, następnie zostaje mianowana nauczycielką w Skrzyszowie, gm. Paszczyna, pow. dębicki. Od października 1946 roku jest mianowana nauczycielką Średniej Szkoły Rolniczej w Maliniu i Rzemieniu pow. Mielec. W 1951 roku zatrudniona jest w Państwowej Szkole Rolniczej Praktyków Specjalistów w Oleśnie pow. Dąbrowa Tarnowska, od listopada 1951 do 30 lipca 1952 roku pełni funkcję p.o. kierownika szkoły w Janowcu. Czyni starania o budowę nowej szkoły, ponieważ stara mieściła się w drewnianym baraku. Pisze list z dołączonym wierszem-satyrą i rysunkiem dziurawego baraku do ówczesnego prezydenta Polski, Bolesława Bieruta. Zaraz otrzymuje zgodę i rozpoczyna budowę nowej szkoły, lecz niestety niedane jej było uczyć w nowej szkole, zostaje przeniesiona do pracy w Partyni. Stara się o pracę w Radomyślu Wielkim, jednak nie otrzymuje propozycji, więc zatrudnia się w Szkole Podstawowej w Małdytach pow. Morąg, woj. Olsztyńskie od 1 marca 1953 r. W 1954 roku pracuje w miejscowości Huciska pow. Kolbuszowa. Otrzymując prawną podstawę zaginięcia (śmierci) męża, wychodzi ponownie za mąż i nosi nazwisko Rakoczy Janina. W 1956 zdaje egzamin przed Państwową Komisją Egzaminacyjną i otrzymuje dyplom uprawniający do nauki języka rosyjskiego w klasach szkoły podstawowej. W 1960 rozpoczyna pracę w szkole podstawowej w Hucie Przedborskiej pow. Kolbuszowa, w 1969 przechodzi na emeryturę i wraca do Radomyśla, Janina Górniak była z wykształcenia polonistką stąd też posiadała wielkie zamiłowanie do poezji i literatury, pozostawiła po sobie wiele wierszy nigdzie niepublikowanych znajdujących się w archiwum stowarzyszenia” Nasze miasto Radomyśl Wielki”, przy czym również bardzo ładnie malowała, niestety nie wiadomo gdzie znajdują się jej prace.

Zmarła 21 listopada 1978 r. i została pochowana na cmentarzu parafialnym w Radomyślu Wielkim.