SZĘSZOŁ Stanisław Tomasz

SZĘSZOŁ Stanisław Tomasz, urodzony 30 kwietnia 1938 r. w Radomyślu Wielkim, syn Józefa (z dziada na ojca pokolenie cieśli) i Anieli z domu Błoch. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Radomyślu Wielkim, praktykował u krawca, później ukończył szkołę zawodową ze specjalnością wiertacz szybów w 1956 r., w Pankach koło Częstochowy. Następnie w latach 1956-1964 pracował jakiś czas w kopalni Lubiąż na Śląsku, później, jako wiertacz w Krakowskim Przedsiębiorstwie Geologicznym. W 1964 r. przeszedł do pracy w WSK Mielec i jako ślusarz pracował na Wydziale 43 i hamowni. W 1998 przeszedł na emeryturę.

Od lat dziecinnych zajmował się rzeźbieniem, wykonując szopki noworoczne, w późniejszych latach najchętniej rzeźbił ludowe świątki, postacie z życia religijnego i krzyże, a ponadto ludzi przy pracy i tym tematom nadal poświęca najwięcej czasu.

Pierwsza wystawa, w której brał udział, miała miejsce w sali Królewskiej w Mielcu w grudniu 1968 r., następnie wystawiał swoje prace na Ogólnopolskich Spotkaniach Folklorystycznych w Mielcu i Światowym Festiwalu Polonijnych Zespołów Folklorystycznych w Rzeszowie.

Wykonał na zamówienie 14 rzeźb postaci do jednej z szopek w Watykanie.

W latach 1971-1975 należał do Koła Twórców Amatorów Ziemi Mieleckiej przy Powiatowej Poradni Kulturalno-Oświatowej w Mielcu i brał udział w organizowanych przez poradnię wystawach i konkursach. Po likwidacji Poradni w 1975 r. i zakończeniu działalności Koła, działał indywidualnie.

W 1981 r. był współzałożycielem i jest członkiem Klubu Środowisk Twórczych przy Towarzystwie Miłośników Ziemi Mieleckiej im. W. Szafera w Mielcu.

Dziś Stanisław ma na swoim koncie ponad 2 tys. rzeźb, swoje prace wystawiał na ponad 200 wystawach: w Rzeszowie, Mielcu, Chorzelowie, Warszawie, Krakowie, Toruniu, Pińczowie, Radomyślu Wielkim, Łęczycy, Chrzanowie, Dynowie, Strzyżowie, Kolbuszowej i wielu innych miejscowościach.

Brał udział w konkursach o zasięgu regionalnym i ogólnopolskim, uzyskując nagrody i wyróżnienia m.in. w Wojewódzkim Biennale Rzeźby Nieprofesjonalnej im. Antoniego Rzęsy w Rzeszowie oraz w konkursie „Ptaszki-ptaki-ptaszyska” w Krakowie.

Jego prace o tematyce religijnej np. „Chrystus Frasobliwy”, „Chrystus na krzyżu” „Madonna z Dzieciątkiem”, płaskorzeźba „Jan Paweł II odbierający gratulacje od Kardynała St. Wyszyńskiego” czy inne, znajdują się w kościołach, m.in. w Chicago, Ostrowach Baranowskich i Mielcu – krzyż przy kościele dolnym Ducha Świętego i figura Matki Bożej („Róża Duchowna”) w kościele Matki Bożej Nieustające Pomocy. Wiele rzeźb powędrowało też do Włoch, Francji, Izraela, Kanady. Odrestaurował też mocno zniszczone rzeźby świętych w kościele św. Mateusza. Rzeźby o tematyce świeckiej przedstawiające diabły i czarownice, cyganki, motywy ludowe itp. znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą oraz licznych muzeach.

Za działalność w dziedzinie rzeźby ludowej otrzymał wiele nagród i wyróżnień, Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” (1983), „Motyw pracy w twórczości ludowej” (Muzeum Okręgowe w Rzeszowie – 1977), Nagroda Wojewody Rzeszowskiego za Całokształt Twórczości(1982), Złota Odznaka Jubileuszowa z okazji 40-lecia TMZM (2006), Nagroda kulturalno – charytatywna „ALBERTUS 2007” im. Adama Chmielowskiego – Brata Alberta w 40 rocznicę swojej pracy twórczej (2007).