TRYBULEC Henryk pil.

TRYBULEC Henryk, urodzony 8 lutego 1912 r. w Radomyślu Wielkim, syn Stanisława i Anieli z domu Mermel, w licznej dziesięcioosobowej rodzinie. Henryk był najmłodszym z rodzeństwa chłopców. Matka Aniela wywodziła się z ziemiańskiej rodziny Mermelów zamieszkałej na terenie wsi Kosówka (Gm. Wadowice Górne), z której wywodził się również por. pilot Henryk Mermel. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Radomyślu Wielkim, uczęszczał do Gimnazjum im. St. Konarskiego w Mielcu. Przed wojskiem pracował przez pewien czas w fabryce w Chrzanowie, służbę wojskową odbył w lotnictwie i już w nim pozostaje. Kilka lat przed wybuchem wojny stacjonował na lotnisku Ławica w Poznaniu. Z chwila wybuchu wojny na początku września 1939, plut. Henryk Trybulec latał w 32 Eskadrze Rozpoznawczej lotnictwa Armii „Łódź” w lotach bojowych i rozpoznawczych. Nieznane są jego losy jak znalazł się w Anglii, ale dokumenty z Instytutu i Muzeum Sikorskiego w Londynie podają przebieg jego służby w PSP.

Trybulec Henryk plut. chor. pil. Po przeszkoleniu w 55 OTU w latach 1940-41 w Szkocji, odbył pierwszy lot bojowy w dniu 22 października 1941 r., w 317 Dywizjonie Myśliwskim, w którym wykonał 14 lotów bojowych. W dniu 11 listopada 1941 r. zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych będąc w stopniu sierżanta osobiście przez Prezydenta II RP na Uchodźctwie W. Raczkiewicza. Później przeniesiony do 87 Dywizjonu Myśliwskiego RAF-u gdzie większość jego lotów stanowią patrole powietrzne, eskortowanie bombowców i konwojów morskich, latał w nim do 15 września 1942 r. następnie lata w 553 pułku w okresie od 16 września do 25 grudnia.1942 r. Następnie został przeniesiony do 308 Dywizjonu Myśliwskiego zw. Krakowskim, gdzie jego pobyt trwał do 13 marca 1944 r. W tym czasie otrzymał siedem miesięcy urlopu wypoczynkowego do dnia 19 października 1944 r. po urlopie wrócił, ale już do 302 Dywizjonu Poznańskiego, w którym pozostał do końca służby tj. do 3 stycznia, 1947 r., kiedy Dywizjon został rozwiązany.

Największe sukcesy odnosił podczas służby w Dywizjonie 302, w dniu 11 października 1944 r. został odznaczony po raz drugi Krzyżem Walecznych. Ponadto został odznaczony brytyjskimi odznaczeniami: Gwiazda za Wojnę 1939 – 1945 (The 1939-1945 Star), Gwiazda Lotniczych Załóg w Europie (The Air Crew Europe Star); Medal Obrony (The Defence Medal 1939 – 1945), Medal Wojny (The War Medal 1939 – 1945) i francuskim Krzyżem Kombatanta Ochotnika (Croix du Combattant Volontaire), oraz posiadał polski Znak Pilota i odznakę Szkoły Podchorążych w Szkocji.

Ogółem lotów bojowych wykonał 55 w czasie 95 godz. 30 min, lotów operacyjnych 38 w czasie 46 godz. 25 min. i wiele godz. lotów treningowych.

Promocję do stopnia podporucznika otrzymał 20 lutego 1949 roku.

Po wojnie pozostaje w Anglii, żeni się Izabellą (angielką), mają dwóch synów Robina i Duglasa. Umiera na obczyźnie 18 marca 1993 r., pochowany został na małym, wiejskim cmentarzyku pod Londynem.

W Radomyślu Wielkim, miejscu jego urodzenia w dniu 13 września 1998 roku, odsłonięto pomnik „Pamięci Bohaterskich Pilotów PSP na Zachodzie, wywodzących się z Ziemi Radomyskiej”, na którym umieszczono tablicę z jego nazwiskiem.