WOLIŃSKI Czesław

WOLIŃSKI Czesław ps. „Irys”, urodzony 13 sierpnia 1918 roku w Radomyślu Wielkim, syn Stanisława i Julii z domu Kolińska.

Szkołę powszechną ukończył w Radomyślu Wielkim, po osiągnięciu 18 lat wstąpił do szkoły wojskowej i służył w wojsku do wybuchu wojny. Brał udział w wojnie obronnej, po rozbiciu jego kompanii za Sanem, powrócił do Radomyśla i włączył się, jako uczestnik Ruchu Oporu, organizacji niepodległościowej ZWZ, placówka Radomyśl Wielki. Złożył przysięgę przed ks. Janem Curyłło i przyjął pseudonim „Irys”.

Ukrywał się podczas aresztowań przez Gestapo, gdzie na skutek ujawnienia przez jednego z przesłuchiwanych siatki w Radomyślu, następują liczne zatrzymania, udaje mu się uniknąć aresztowania. Wyjechał do Warszawy, tam został zatrudniony w firmie mechanicznej Cz. Sławomirski od 29 listopada 1943 roku do 1 sierpnia 1944 roku, do wybuchu powstania warszawskiego.

Brał udział w powstaniu warszawskim, aresztowany w dniu 28 sierpnia 1944 roku, został wywieziony do obozu koncentracyjnego Flossenburg i Leitmeritz gdzie przebywał, jako więzień obozowy nr 18 282. Zwolniony dnia 8 maja 1945 roku przez Komendę SS według rozporządzenia policji bezpieczeństwa w Leitmeritz, powrócił w rodzinne strony razem ze swoim kolegą z konspiracji Stefanem Baranem.

Po wojnie zamieszkał w Tarnowie i zajmował się handlem w spółce z Tadeuszem Jajkiewicz, Stanisławem Kopeckim i Piotrem Trybulec, kupowali drób, króliki i drobną zwierzynę, oprawiali i dostarczali do firm w Katowicach i na Śląsku.

Zmarł w dniu 27 września 1983 roku i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Tarnowie.