MAZIARZ Władysław

MAZIARZ Władysław urodzony 14 maja 1952 roku w Mielcu, syn Józefa i Zofii z domu Strycharz. Rodzice prowadzili 3 hektarowe gospodarstwo rolne w Zabrniu gm. Wadowice Górne, dodatkowo zajmując się: matka krawiectwem, a ojciec stolarką. Mieli na utrzymaniu czwórkę dzieci: Władysława i trzy młodsze siostry. Władysław do Szkoły podstawowej uczęszczał w Zabrniu i Wadowicach Dolnych.

Dalszą naukę i jednocześnie pracę rozpoczął we wrześniu 1966 roku w WSK Mielec uczęszczając do Zasadniczej Szkoły Przyzakładowej. Początkowo pracuje, jako tokarz do roku 1972, kończąc Technikum Mechaniczne i uzyskując tytuł technika, awansuje na st. Referenta Technicznego następnie samodzielnego konstruktora w biurze technologicznym. Pracując, podejmuje studia na Politechnice Krakowskiej Wydz. Budownictwa Lądowego kończąc, uzyskuje tytuł inżyniera budownictwa w roku 1977. Już podczas studiów w roku 1974 otrzymuje i przyjmuje propozycję przejścia do Dziełu Inwestycji WSK na stanowisko samodzielnego Inspektora Nadzoru Budowlanego.

Pracując i ucząc się znajduje czas na szeroko rozumianą działalność społeczną, zostaje dostrzeżony przez władze wojewódzkie i oddelegowany w latach 1976 – 1980 z WSK Mielec do Woj. Zarządu Federacji Socjalistycznego Związku Młodzieży Polskiej w Tarnowie, początkowo, jako instruktor, później na przewodniczącego ZG ZSMP w połączonych gminach Szczucin i Mędrzechowa. W roku

1977 zostaje skierowany do pracy w Radomyślu do Komitetu Miejsko-Gminnego PZPR, a następnie zostaje wybrany Sekretarzem Organizacyjnym MG Komitetu PZPR. Tutaj zakłada rodzinę, żeniąc się z Anną Wolińską, rodzi się im dwójka dzieci Jolanta i Izabella.

W lipcu 1980 roku zostaje mianowany Naczelnikiem Miasta i Gminy Radomyśl Wielki, pełniąc tą funkcję do końca września 1988 roku. Okres ten można zaliczyć do udanego i znacznego rozwoju miasta w każdym zakresie, począwszy od wzrostu liczby mieszkańców, poprawy infrastruktury miejskiej, oświatę, nowe miejsca pracy, mieszkania na osiedlach, opieka lekarska, zwiększenie potencjału wykonawczego i wypracowanie pewnej koncepcji rozwoju na dłuższy okres. W tym czasie w roku 1984 podejmuje dalsze studia na Uniwersytecie Jagiellońskim Wydz. Prawa i Administracji, uczęszcza na liczne kursy i szkolenia m.in. roczne studium z zakresu prawa gruntowego, administracji i finansów oraz uzyskuje Uprawnienia budowlane.

W roku 1988 wybudował własny dom, jednak niedługo w nim mieszkał, zrządzeniem losu żona wylosowała „zieloną kartę” i wraz z całą rodziną, wyjechał do USA gdzie rozpoczął życie od nowa. Podjął pracę w fabryce, kupił dom, urodził im się syn i jest zadowolony z życia i dzieci, dobrze wykształcone pracują na eksponowanych stanowiskach.

Jak na krótki okres czasu pracy w Polsce posiada szereg dyplomów, wyróżnień i odznaczeń m.in. Srebrną Odznakę im. Janka Krasickiego (1977), Odznakę za Zasługi dla województwa Tarnowskiego (1983), srebrny Medal za zasługi dla Pożarnictwa (1977), Brązowy Krzyż Zasługi (1983), Honorową odznakę Przyjaciół Harcerstwa (1983), Zasłużony Działacz Ligi Obrony Kraju (1984), Zasłużony Pracownik Rolnictwa (1984), statuetka „Uskrzydlony” za Zasługi dla tworzenia bazy do rozwoju Kultury w woj. Tarnowskim (1988).