STARSIAK Piotr

STARSIAK Piotr, urodzony 3 maja 1896 roku w Toni Małej k/Mędrzechowa, powiat Dąbrowa Tarnowska. Syn Stefana i Katarzyny z domu Sternał. W roku 1914 został powołany do armii austriackiej, gdzie służył do końca wojny tj. do 1918 roku. W 1920 wstępuje do Policji Państwowej, początkowo służył w Nowym Sączu, a od 1 maja 1922 roku na posterunku PP w Radomyślu Wielkim. W styczniu 1924 r. zostaje przeniesiony do Krakowa, komisariat miasto, następnie trafia do Ujanowic w powiecie limanowskim, a w czerwcu 1931 zostaje przeniesiony do Mszany Dolnej.

Wybuch wojny zastaje go na posterunku policji w Czerminie w powiecie mieleckim. We wrześniu 1939 roku ewakuuje się z częścią policjantów mieleckich na terenie wschodnie Rzeczypospolitej, po wkroczeniu wojsk sowieckich na tereny Polski, zostaje aresztowany we Włodzimierzu Wołyńskim i osadzony w obozie specjalnym NKWD w Ostaszkowie. W kwietniu 1940 roku zostaje zamordowany w budynku więzienia w Twerze.

Jego nazwisko znajduje się na liście wywozowej nr 033/3 z dnia 16 kwietnia 1940 roku pod pozycją 97. Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje. Był żonaty z Pauliną z domu Szpilka, mieli jedną córkę Teresę, która wyszła za mąż za Bukowca.

Decyzją Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego pośmiertnie został awansowany na stopień aspiranta dnia 5 października 2007 r. Tabliczki memoratywne z jego nazwiskiem znajdują się w Katedrze Polowej WP i Muzeum Katyńskim w Cytadeli w Warszawie oraz na mieleckiej Ścianie Katyńskiej.

Społeczeństwo miasta Radomyśla Wielkiego w ramach ogólnopolskiej akcji „Katyń – ocalić od zapomnienia”, posadziło  „Dąb Pamięci” w dniu 12 kwietnia 2018 r. z małą tabliczką informacyjną na obelisku z jego nazwiskiem na terenie byłego Gimnazjum, obecnie Szkoły Podstawowej w Radomyślu Wielkim.