WOŹNIAK Lucjan

WOŹNIAK Lucjan, ps. „Grott-Szczerba”, urodzony 15 grudnia 1906 r. w Noskowie k/Kalisza, syn Wojciecha i Marianny z domu Trzęsowska. Ukończył Gimnazjum Humanistyczne im. A. Asnyka w Kaliszu w latach 1920-26, Liceum Przemysłowo-Handlowe w Poznaniu 1927-29 i Technikum Ogrodnicze w Widzewie 1960-62. Po maturze podjął na krótko pracę na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Następnie poświęcił się służbie wojskowej, ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu w stopniu plutonowy podchorąży i praktykę odbył w 7 Pułku Ułanów Lubelskich w Mińsku Mazowieckim, Oficerską Szkołę Kawalerii w Grudziądzu – wachmistrz, podchorąży, podporucznik i służba w 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Lesznie Wlkp., awansowany na porucznika.

W maju 1939 odkomenderowany do utworzonego 1 Pułku Kawalerii KOP w rejonie stacji kolejowej Rusiec. Pułk w czasie kampanii wrześniowej stoczył kilka bitew i został rozwiązany 30 września 1939 roku. Woźniak z początkiem okupacji trafił do Warszawy gdzie służył w ZWZ-AK, później za rodziną pojechał do Radymna. Przypadkowo w pociągu w Mielcu spotkał swego kolegę por. Stanisława Wysockiego ps. „Korab”, który zaoferował mu mieszkanie w Rzemieniu-Zamku i wstąpienie do jego organizacji ZWZ Obwód Mielec.

Został jego zastępcą i otrzymał polecenie udania się do Radomyśla i przejęcia placówki od Mariana Ziętkiewicza ps. „Halny”, jednak po zapoznaniu się z jej działalnością, pozostawia ją bez zmian. Oficjalnie był zatrudniony, jako agronom, mieszkał w Partyni u rodziny Terlikiewiczów.

Na Boże Narodzenie 1941 r. wyjechał do rodziny, żony i synka, w styczniu otrzymał wiadomość o wielkiej „wsypie” i aresztowaniu Ziętkiewicza, nie wrócił do Partyni, ukrywał się przez jakiś czas, nawiązał kontakt z Józefem Burym ps. „Dąbal”, który zmienił ps. na „Mocny”. Dnia 2 marca 1942 r. w Szkole Podstawowej w Rudzie powołano Obwodową Komendę AK, komendantem został por. Lucjan Woźniak, jego zastępcami: Józef Bury i por. rez. Mieczysław Kilian ps. „Grom”, Woźniak obejmuje dowództwo placówki Radomyśl Wielki nr 4, ps. „Andrzej”, kryptonim Fa 4, prowadząc szkolenie dowódców plutonów i drużyn. Placówka otrzymała rozkaz przygotowania się do przejęcia zrzutu broni w kwietniu 1944 r.

Akcją o kryptonimie „Las” dowodził Stanisław Sołtys ps. „Wójt” (cichociemny) i komendant placówki „Grott-Szczerba”. Adiutantem „Grota-Szczerby” w tym czasie był Teodor Kowalczuk ps. „Lak”, pracujący na Poczcie w Radomyślu jako listonosz, mający dobre kontakty z mieszkańcami i doskonałe rozeznanie w terenie. Woźniak był organizatorem akcji „Burza” na naszym terenie, przejęcia broni i amunicji od Niemców, zorganizował oddział szturmowy 60 żołnierzy ps. „Zawierucha”, który brał udział w różnych akcjach. Początkiem sierpnia jego oddział już o ograniczonym składzie 30 ludzi będąc w trudnej sytuacji w zamkniętym rejonie Mielec – Radomyśl – Przecław, rozwiązuje oddział, 8 sierpnia 1944 r., każe zakopać broń i pojedynczo przedzierać się w swoje strony. Razem z Kilianem „Grom” dostaje się do Partyni, zatrzymuje się jakiś czas u jego rodziców i przekazuje funkcję komendanta swojemu z-cy Buremu „Mocny”. Po wojnie wyjechał do Poznania i był aktywnym działaczem organizacji kombatanckich.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, srebrnym Krzyżem Zasługi z mieczami, Medalem „Za Udział w Wojnie Obronnej”, Medalem „Zwycięstwa i Wolności 1945”, Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, Krzyżem Partyzanckim i Krzyżem Armii Krajowej.

Zmarł 11 maja 1996 roku w Poznaniu.

Społeczeństwo Gminy Radomyśl Wielki w dowód pamięci o swoich bohaterach wmurowało tablicę pamiątkową poświęconą rotm. Lucjanowi Woźniakowi w miejscowości Zgórsko gm. Radomyśl w dniu 24 września 2017 r. o treści: ROTMISTRZOWI / LUCJANOWI WOŹNIAKOWI / PS. „GROTT-SZCZERBA” / (1906 – 1996) / OFICEROWI 17 PUŁKU UŁANÓW / WIELKOPOLSKICH i 1. PUŁKU / KAWALERII KORPUSU / OCHRONY POGRANICZA / KOMENDANTOWI PLACÓWKI / ZWZ/AK RADOMYŚL WIELKI / ORAZ JEGO ŻOŁNIERZOM / DO KOŃCA WIERNYM / ZŁOŻONEJ PRZYSIĘDZE 

Społeczeństwo Gminy Radomyśl Wielki