WACŁAWSKA STEFANIA

WACŁAWSKA Stefania (z domu Kopacz), urodzona 30 sierpnia 1935 r. w Radomyślu Wielkim, córka Kazimierza i Marii z domu Babiec. Ukończyła Liceum Pedagogiczne w Sanoku zdając maturę w 1954 roku. Następnie Studium Nauczycielskie o kierunku historia z wychowaniem muzycznym w roku 1956. W tym roku podejmuje pracę w Szkole Podstawowej w Drzewnicy k/ Opoczna gdzie pracuje przez rok szkolny.

Następnie wraca do Radomyśla i pracuje w szkołach podstawowych w Partyni i Radomyślu do roku 1962. W tym czasie wychodzi za mąż za Zdzisława, mają dwójkę dzieci syna Waldemara i córkę Ewę. Następną pracę podejmuje w Szkole Podstawowej nr 3 w Mielcu, jako nauczycielka historii gdzie pracuje do roku 1975. W latach 1971-1972 zakłada szkolną Izbę Pamięci Narodowej, gdzie organizuje i gromadzi zbiory związane z historią Mielca i okolic.

W roku 1975 zostaje wybrana sekretarzem Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego w Mielcu. W pracy związkowej poświęca wiele czasu pracy społecznej i kulturalno-oświatowej nauczycieli, opiekowała się chórem nauczycielskim i zespołem muzycznym, była jedną z inicjatorek i założycielek Klubu Nauczycielskiego „Belfer”. Pomimo nawału zajęć nadal podnosi swoje kwalifikacje studiując historię w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, uzyskując tytuł magistra historii w roku 1978.

Po ogłoszeniu stanu wojennego w 1981 r. wraca do pracy w szkole na poprzednie miejsce nauczając historii. Lubiła pracę z młodzieżą szczególnie w harcerstwie, była instruktorem ZHP w latach 1957-1975.

Za swoją pracę i zaangażowanie została wyróżniona i odznaczona szeregiem dyplomów i medali m.in. odznaką Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1974), Złotym Krzyżem Zasługi (1976), Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego (1977), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1979) i odznaką Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego (1980).

Zmarła 15 czerwca 1983 roku i została pochowana na cmentarzu komunalnym w Mielcu przy ul. Królowej Jadwigi.