SZPYRKA Józef

SZPYRKA Józef, urodzony 2 września 1896 roku w Chicago, syn Wojciecha i Marii z domu Bartkowicz. Miał jeszcze rodzeństwo bliźniaków Ewę i Adama, urodzonych w Chicago. Rodzina w 1900 roku wracała statkiem do Polski, w czasie podróży wydarzyła się tragedia. Zachorowała mała Ewa, na statku nie było lekarza i zmarła, ze względu na długą podróż i brak warunków do przechowywania zwłok, ciało wrzucono do morza. Rodzina wróciła do rodzinnej wsi Dulcza Mała i zamieszkali pod nr 245, zajmując się rolnictwem. W roku 1914 wybucha I wojna światowa, Józef, jako poborowy wstępuje do Legionów pod wodzą Józefa Piłsudskiego i bierze udział w całej kampanii łącznie z zdobyciem Kijowa, powracając do domu w 1920 roku.

We wrześniu tego roku bierze ślub z Małgorzatą Sito, mają z sobą 9-cioro dzieci. W wrześniu 1939 roku wybucha II wojna światowa, Józef z rodziną pracują na roli, budują nowy dom. W 1944 roku, gdy zbliża się front rosyjski uciekają do lasu patrząc jak płonie ich dom, ukrywają się w szałasach i bunkrach wybudowanych w lesie.

Po trzech tygodniach rodzinę łapię Niemcy i wywożą do Dąbrowy Tarnowskiej. Z transportu uciekają syn Stanisław z najstarszą siostrą Emilią, która w tym czasie rodzi córeczkę Marysię. Ponieważ nie było, co jeść, Stanisław z kolegą Józefem Moskalem, kradną w Zgórsku wojskom rosyjskim trzy krowy i chowają je w lasach.

Ktoś donosi na UB do Radomyśla, Stanisław i Józef zostają aresztowani, więzieni i wypuszczeni w roku 1946. Reszta rodziny zostaje wywieziona do Niemiec do obozu w Salzgiter koło Monachium. Po wojnie wracają do Dulczy Małej, nie mając gdzie mieszkać decydują się na wyjazd na zachód na tzw. Ziemie Odzyskane do Ożar gmina Kamieniec Ząbkowicki, gdzie otrzymują 7 hektarowe gospodarstwo rolne i gospodarzą na roli.

Józef umiera 3 stycznia 1982 roku a jego żona Małgorzata zmarła 27 lipca 1976 roku w Ząbkowicach Śląskich. Pozostała rodzina Szpyrków nadal mieszka w Ożarach, odwiedzając czasem z sentymentem rodzinne strony.