SPÓŁDZIELNIA USŁUGOWO-WYTWÓRCZA (SUW) w Partyni
SPÓŁDZIELNIA USŁUGOWO-WYTWÓRCZA (SUW) w Partyni gm. Radomyśl Wielki. W połowie roku 1973, dwanaście Kółek Rolniczych w gminie tj.: Dąbie, Dąbrówka Wisłocka, Dulcza Wielka, Dulcza Mała, Janowiec, Partynia, Podborze, Ruda, Wólka Dulecka, Zdziarzec, Pień i Żarówka podjęły uchwały na Walnych Zgromadzeniach o utworzeniu jednego przedsiębiorstwa, Spółdzielni Kółek Rolniczych (SKR) w Radomyślu Wielkim. Pierwszego grudnia 1973 odbyło się Walne Zgromadzenie tworzące tą firmę, a jej prezesem został inż. Mieczysław Stachowicz.
W roku 1975 Spółdzielnia się rozbudowała przejmując wszystkie Kółka Rolnicze z gminy Wadowice Górne. W 1976 roku Spółdzielnia dalej przejęła od Kopalnictwa Naftowego obiekty w Partyni. Swoją działalność opierała na funkcjonowaniu Zakładów: Zakłady Usług Mechanizacyjnych, Chemizacyjnych, Zespołowe Gospodarstwo Rolne, Zakład Produkcyjno-Usługowy, Zakład Regeneracji Pomp Wtryskowych, Zakład Usług Remontowo-Budowlanych i Zakład Transportu. SKR skoncentrował się perspektywicznie na działalności w Partyni. Tu wybudowano zaplecze produkcyjno-usługowe o pow. 2240m2, budynek socjalny i stację paliw.
W latach 80–tych działalność Spółdzielni została zawężona, funkcjonowały zakłady: Zakład Produkcyjno-Usługowy, Zakład Regeneracji Pomp Wtryskowych, Zakład Usług Remontowo-Budowlanych, Zakład Usług Mechanizacyjnych (ZUM) w Zdziarcu i Partyni oraz Stacja Paliw.
W roku 1982 Spółdzielnia zmieniła nazwę na Spółdzielnia Usług Rolniczych (SUR) w Radomyślu Wielkim z siedzibą w Partyni. Kryzys lat 90-tych nie ominął Spółdzielni, nastąpiło zmniejszenie zamówień, ograniczenie rynku zbytu oraz mniejszy popyt na usługi rolnicze spowodowały, że ówczesny Zarząd i Rada, podjęły decyzje o sprzedaży części majątku i zwróceniu wszystkim Kółkom Rolniczym wkładów i udziałów członkowskich.
W dniu 6 czerwca 1995 wprowadzono nowy statut i zmieniono nazwę na Spółdzielnia Usługowo-Wytwórcza (SUW) w Partyni. Od tej pory działalność jej sprowadzała się do prac produkcyjnych – przewody silnikowe w Zakładzie Produkcyjno-Usługowym (ZPU), Diagnostyki Samochodowej i Stacji Paliw. Przez 25 lat Spółdzielnią kierował inż. Mieczysław Stachowicz do dnia 06 stycznia 1998, wówczas zastąpił go inż. Józef Rybiński, który był prezesem niecały rok do dnia 25 listopada 1998 r., gdy odszedł, ponieważ został wybrany na Burmistrza Miasta i Gminy w Radomyślu W., zostawiając Spółdzielnię w dobrej kondycji.
Od 11 stycznia 1999 roku Rada Nadzorcza powołała na stanowisko prezesa inż. Stanisława Krawczyka. W tym czasie Spółdzielnia doznała największego kryzysu gospodarczego i finansowego w swojej historii. Brak rynków zbytu, nieopłacalne wyroby, utrata zdolności kredytowania, doprowadziły Spółdzielnie do skraju upadłości, a zatrudnienie spadło do 42 pracowników. Skuteczne działania członków Spółdzielni doprowadziły do zmiany Zarządu i Rady Nadzorczej. Nikt nie dawał wiary i nadziei, że Spółdzielnię można jeszcze uratować.
Ponownie od czerwca 2001 roku prezesem SUW został inż. Mieczysław Stachowicz, a od stycznia 2002. funkcje tą przejął inż. Józef Dubiel. On wprowadził świeży powiew w działalności spółdzielni, zadłużenia jakie wisiały na Spółdzielni zostały pokryte ze sprzedaży Stacji Paliw i rozpoczęła się mozolna odbudowa firmy.
Nowy Zarząd za akceptacją nowej Rady Nadzorczej postawił na gruntowne zmiany organizacyjne, kadrowe, wprowadzenie nowych wyrobów, wzrost zatrudnienia, wprowadzenie nowych technologii i modernizację firmy. Najważniejsze inwestycje to: utworzenie malarni katoforetycznej i proszkowej, wymiana i uzupełnienie parku maszynowego, budowa oczyszczalni strumieniowo-ściernej, wymiana i modernizacja sprzętu komputerowego, zakup wycinarki plazmowej, modernizacja Stacji Kontroli Pojazdów, modernizacja hali warsztatowej – wykonanie ocieplenia i elewacji wewnętrznej i zewnętrznej. Malarnia kataforetyczna była na tamten czas metodą innowacyjną polegającą na nakładaniu powłok farby za pomocą ładunków elektrycznych. W Polsce było wtedy tylko kilka takich malarni, a na Podkarpaciu była pierwszą.
W roku 2007 Spółdzielnia pozyskała fundusze unijne i wdrożyła system zarządzania jakością ISO 9001:2008, a w roku 2014 certyfikat spawalniczy wg normy PN-EN 15085.
Obecnie działalność spółdzielni sprowadza się głównie do wykonawstwa części maszyn i urządzeń do traktorów oraz kolejnictwa francuskiego SNCF oraz usług. Głównymi odbiorcami są firmy polskie i firmy w Luksemburgu.
Spółdzielnia zatrudnia średnio 55 pracowników oraz współpracuje z licznymi poddostawcami. W roku 2018 duża część kadry techniczno-ekonomicznej odeszła na emeryturę, a nowym prezesem został rekomendowany przez dotychczasowy zarząd –Roman Krawiec.
W okresie swojej działalności, zwłaszcza w latach 1980 – 1990, kiedy zatrudniała ponad 200 pracowników, prowadziła bogatą działalność socjalną, organizując lub inicjując wiele imprez sportowych nie tylko dla własnych pracowników i ich rodzin ale także w Gminie. Stąd w gablotach Spółdzielni znajduje się duża ilość zdobytych pucharów i dyplomów.
Za swoje zaangażowanie w akcje żniwne Zakład Usług Mechanizacyjnych wielokrotnie był wyróżniany przez ówczesne jednostki nadrzędne, którym Spółdzielnia podlegała. Były to Wojewódzkie Związki Kółek Rolniczych( WZKR ) i Centralne Związki Kółek Rolniczych (CZKR). Po roku 2002 prawie co roku na spotkaniach biznesowych władze Gminne w różnych kategoriach wyróżniały Spółdzielnie dyplomami i pamiątkowymi ,, grawertonami”. Ważniejsze z nich, to w roku 2004 ,,Złoty Grawerton za zwalczanie bezrobocia w Gminie”; w roku 2006 za innowacyjne technologie, następnie za wdrożenie certyfikatów jakości.