SMOŁKA Ludwik ks.

SMOŁKA Ludwik ks. urodzony 1 września 1896 roku w Świniarsku dekanat Nowy Sącz, syn Błażeja i Karoliny z domu Skoczeń. Gimnazjum ukończył w Nowym Sączu, dalszą naukę kontynuował w Tarnowie studiując teologię w Seminarium Duchownym. Po ukończeniu przyjął święcenia kapłańskie 13 czerwca 1920 roku z rąk bpa Leona Wałęgi.

Na pierwszą placówkę, jako wikariusz został skierowany do Gawłuszowic, ale z powodu choroby placówki tej nie objął. Od 1 sierpnia 1920 objął wikariat w Ostrowach Tuszowskich u swojego brata ks. Józefa, w międzyczasie leczył się w szpitalu w Krakowie.

Od 15 lutego 1921 został przeniesiony do Radomyśla Wielkiego, parafii p.w. Przemienienia Pańskiego, gdzie proboszczem był ks. Franciszek Łukasiński. Tutaj miał jakieś zdarzenie gdzie został poraniony, ale się wyleczył i pod koniec 1921 roku powrócił do Ostrów Tuszowskich. Od 1 sierpnia 1922 był wikarym w Jadownikach Podgórnych, w 1925 w Pleśnej, od 1 sierpnia 1926 w Zalasowej, od 7 stycznia w Książnicach, od 3 sierpnia 1933 był wikarym – administratorem w Siedlcach, od 18 maja 1935 w Zbyszycach, a 8 kwietnia 1937 objął probostwo w Ostrowie k/Ropczyc, parafii p.w. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w diecezji tarnowskiej.

Podczas wojny został pobity przez gestapowców i chorował do końca życia. W sierpniu 1969 zrezygnował z probostwa i rezydował w Podegrodziu. Był kapłanem wielkiej pobożności szanowanym przez parafian i doceniany przez zwierzchników.

Za swoje zasługi został odznaczony EC (Expositorum Canonicale – odznaczenie przyznawane księżom diecezjalnym dające odznaczonemu tytuł kanonika) i RM (Rokieta i Mantolet – rodzaj stroju, przyznany przywilej będący oznaką władzy).

Zmarł 4 czerwca 1981 roku w Podegrodziu, pochowany został na cmentarzu w Ostrowie, gdzie długie lata był proboszczem.