POSŁUSZNY Marian

POSŁUSZNY Marian urodzony 17 lipca 1926 roku w Partyni gm. Radomyśl Wielki, syn Józefa i Honoraty z domu Dudek. Mając trzy lata umarł mu ojciec, a on z matką przenoszą się do gajówki w Schabowcu do swojej babci. Do szkoły powszechnej 4-klasowej uczęszczał w Schabowcu, a później do 7-klasowej w Radomyślu, którą ukończył podczas okupacji.

W czasie okupacji należał do organizacji podziemnej ZWZ, później przekształconej w AK. Początkowo był chłopcem na posyłki, jeździł na koniu na oklep z różnymi rozkazami i meldunkami do członków AK między innymi do przyszłego ojczyma Ludwika Dudka ps. „Grab”, Grześka Dudka ps. „Mściwy”.

Szybko zmienił status na żołnierza. Po wojnie rozpoczął edukację w szkole pedagogicznej, ale zrezygnował z niej na skutek braku pieniędzy i niechęci ojczyma. Z całego rodzeństwa był najzdolniejszy, grał ze słuchu na skrzypcach, akordeonie i pięknie rysował. Grywał nawet w lokalnej kapeli ludowej na zabawach i weselach. Służbę wojskową odbył w Warszawie, jako telegrafista, dosłużył się stopnia podporucznika. W kwietniu 1954 r. ożenił się z Marią z domu Serafin, nauczycielką pochodzącą z Książnic. Rozpoczął pracę w WSK Mielec, jednocześnie kontynuował naukę w Technikum Mechanicznym zakończoną maturą.

W roku 1984 wstąpił do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, pełniąc w nim przez pewien czas funkcję Prezesa i przyjeżdżał do Radomyśla raz w tygodniu na dyżur.

Działał również społecznie na konto swojej wioski, jak pisał Goniec Radomyski: „Pan Marian Posłuszny – założyciel sołectwa Zgórsko, Sołtys, Przewodniczący Rady Wsi, Prezes Związku Kombatantów w gminie Radomyśl Wielki, ławnik sądowy w Dębicy, przewodniczący Rady Parafialnej w Zgórsku, poeta”. Warto wspomnieć, że pozostawił po sobie tomik wierszy i pamiętnik z czasów swojej młodości, czekający na wydanie.

W grudniu, 1997 r. został ogłoszony plebiscyt „Najpopularniejszy Człowiek Gminy Radomyśl Wielki” przez gazetę „Goniec Radomyski”, Marian uplasował się na czwartym miejscu.

Nagrodzony wieloma dyplomami i medalami m.in. Odznaką Weterana Walki o Niepodległość (1995), Krzyżem Armii Krajowej (1996) i medalem „Za zasługi dla Związku Kombatantów i Bojowników o Wolność i Demokrację” (1999).

Zmarł 14 sierpnia 2001 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Zgórsku.