MOŹDZIERZ Józef

MOŹDZIERZ Józef, urodzony 13 października 1900 r. w Dulczy Wielkiej, syn Pawła i Marii. Szkołę powszechną ukończył w rodzinnej miejscowości, po I wojnie światowej wyjechał do Francji do pracy jak inni mieszkańcy gminy, gdzie przebywał ok. 10 lat pracując w fabryce metalurgicznej przy wytopie ołowiu. Po powrocie na wieś założył sklepik, który zaopatrywał wioskę w artykuły spożywcze, otrzymywał również w tym czasie rentę francuską. Udzielał się społecznie w wszystkich pracach wykonywanych na wiosce, był czynnym strażakiem, wstąpił też do koła łowieckiego „Cyranka Rzeszów” w 1956 r., którego był członkiem do końca życia. Z chwilą nastania II wojny światowej w sklepiku zaopatrują się również i partyzanci przebywający w duleckich lasach. Zostaje aresztowany przez Niemców wraz z sąsiadem Jurczykiem i przywiązany łańcuchem do drzwi, wyzwalając się z łańcuchów ukrywał się, za niego zostaje aresztowana jego żona i uwięziona w kościele z innymi mieszkańcami, zakładnikami, po interwencji u komendanta Policji Pielacha zostaje zwolniona. W tym czasie ukrywają żydówkę z dzieckiem, jednak z uwagi na niebezpieczeństwo wykrycia przez często odwiedzany przez mieszkańców sklep, wyjeżdża z Dulczy w nieznanym kierunku.

Współpracował z partyzantami, działał wspólnie z znanymi działaczami jak Józefem Bielatem, Antonim Jaje i Antonim Frankowiczem, za tą działalność przyznano mu przywilej kombatanta, był członkiem ZBoWiD-u od 1970 roku.

Został nagrodzony szeregiem odznaczeń, najwyższym z nich jest Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł dnia 16 marca 1979 r., pochowany został na cmentarzu parafialnym w Dulczy Wielkiej.