ŁUKASIŃSKI Franciszek ks.

ŁUKASIŃSKI Franciszek ks. urodzony 13 września 1862 r. w Wrzępi, gm. Szczurowa. Święcenia kapłańskie przyjął w 1889 roku z rąk biskupa J. Łobosa. Jako wikary pracował w Ujanowicach (1889-1890), Barcicach (1890-1891), Czerminie (1891-1892), Jakubkowicach (1892-1894), Łososinie Dolnej (1893-1894), ponownie wraca do Ujanowic, jako wikary, a następnie administrator (1894-1895), Lipnicy Murowanej (1895) i Ochotnicy wikariusz expozyt (1895-1898).

W latach 1898 do 1918 był proboszczem w Wadowicach Górnych. W roku 1913 wybudował tam nowy murowany kościół, konsekrowany w 1925 przez bp Leona Wałęsę. Stary drewniany kościółek przenosi do Jam, co zapoczątkowało powstaniem nowej parafii w Jamach. Był również inicjatorem postawienia figury Matki Boskiej Różańcowej ze składek mieszkańców. Figurę wykonano w Bochni, po drodze wioząc ją furmanką, figura pękła i na miejscu musiano ją sklejać. Za jego probostwa rozdzielono Wadowice Górne od Dolnych, tworząc oddzielną parafię. Był czcicielem św. Franciszka, założył III Zakon św. Franciszka. Decyzją Ludwika Stanisława Smoleńskiego sędziego C.K., dyrektora banku i właściciela dóbr ziemskich na mocy przysługującego mu prawa patronatu przy kościele parafialnym w Radomyślu Wielkim, na wniosek Konsystorza Biskupiego w Tarnowie z dnia 19 listopada 1917 roku, ks. Franciszek Łukasiński proboszcz z Wadowic Górnych, został wybrany proboszczem w Radomyślu Wielkim jako jeden z pięciu kandydatów ubiegających się o probostwo.

Dokument podpisano 2 grudnia 1917 roku we Lwowie. Na mocy tej decyzji ks. Franciszek Łukasiński dnia 18 sierpnia 1918 roku obejmuje probostwo w Radomyślu Wielkim.

Pomimo wielu trudności finansowych kontynuuje dzieło rozpoczęte przez ks. Antoniego Pasiuta. Zabrał się, do rozbudowy kościoła, na co potrzeba było dużo ofiar, pierwsze zaś lata powojenne były ciężkie, więc spotykał się z krytyką niektórych parafian, jednak kontynuował swoje dzieło. W kościele dokonał dużych zmian wizerunkowych, powiększył kościół przez dobudowanie dwóch naw bocznych, prezbiterium i przedsionka. Był dobrym i gorliwym duszpasterzem, wspominany, że miał dobre serce zwłaszcza wobec ubogich, których wspierał wg swoich możliwości. Pod koniec życia był już przepracowany i schorowany, dlatego nie mógł już dopilnować robót, aby były należycie wykonane. Jego dzieło kontynuował następca ks. Jan Curyłło.

Zmarł 20 kwietnia 1931 roku, spoczywa na cmentarzu parafialnym w Radomyślu Wielki. Na grobowcu umieszczono tablicę o treści: ś. p. / KS. FRANCISZEK / ŁUKASIŃSKI / Prałat i Proboszcz / Radomyśla Wielkiego / Zm. 20. 4. 1931 / W 69 roku życia / Pokój jego duszy. Obok znajduje się grób jego matki z napisem: MAŁGORZATA / ŁUKASIŃSKA / Matka księdza / Pokój jej duszy.