LITWIN Michalina Barbara

LITWIN Michalina Barbara (z domu Węgrzyniak), urodzona 3 czerwca 1942 roku w Schabowcu – Partyni, gm. Radomyśl Wielki, córka Michała i Honoraty Dudek. Szkołę podstawową ukończyła w Podborzu, następnie Liceum Ogólnokształcące im. Konarskiego w Mielcu z maturą w 1959 roku. Dalej dwuletnia Szkoła Pielęgniarek ukończona w 1961 roku i pierwsza praca w Szpitalu Miejskim w Chrzanowie, początkowo na oddziale chirurgii miękkiej, a później na największym oddziale Chirurgii Urazowej do 9 lutego 1964 roku.

W sierpniu tego roku wzięła ślub z Stanisławem Litwinem, absolwentem Oficerskiej Szkoły Wojsk Chemicznych w Krakowie i na podstawie nakazu pracy męża wyjeżdżają do Biskupca Reszelskiego w woj. Olsztyńskim, gdzie podjęła pracę w Szpitalu Miejskim. Od 1 lutego 1966 r. pełniła funkcję przełożonej pielęgniarek w Przychodni Miejskiej, aż do chwili wyjazdu z Biskupca tj. do 31 lipca 1970 roku. W tym czasie została wybrana radną Miejskiej Rady Narodowej w Biskupcu oraz pierwszą Kierowniczką Sióstr Pogotowia.

Ukończyła również z wynikiem bardzo dobrym kurs organizowany przez Centralny Ośrodek Szkolenia Średnich Kadr Medycznych w Warszawie.

Po przeniesieniu męża do Krakowa do Wyższej Szkoły Chemicznej w 1969 roku, przeprowadza się z nim i w 1970 roku podjęła pracę, jako pielęgniarka oddziałowa w Szpitalu Miejskim im. E. Biernackiego w Krakowie. W tym czasie od lutego 1971 roku przeniosła się do pracy w III Klinice Chirurgicznej Szpitala Miejskiego im. G. Narutowicza w Krakowie, gdzie pracowała do 1 sierpnia 1977 roku. Następnie podjęła pracę w Szpitalu Okulistycznym w Witkowicach, gdzie pracowała, jako pielęgniarka oddziałowa do marca 2001 roku tj. do czasu przejścia na emeryturę.

Już w latach 80-tych, okazało się, że jej pasją jest okulistyka. W chwili utworzenia Studium Wydziału Ortoptystek w Krakowie, została nauczycielem zawodu pracując w nim do roku 2012. W międzyczasie w 1997 r. wydała podręcznik pod swoją redakcją „Zarys Okulistyki”, drukowany przez Państwowe Wydawnictwo Lekarskie w Warszawie. W 2005 roku wydaje kolejny podręcznik „Wybrane zagadnienia okulistyczne”, drukowany przez Wydawnictwo ZamKom w Krakowie. Będąc obecnie na emeryturze pisze kolejną publikację z zakresu historii medycyny i okulistyki tytuł roboczy „Historia okulistyki i jej pozycja w historii medycyny ogólnej w pigułce”, jest ekspertem w tej dziedzinie. Odwiedza często rodzinne Podborze, spotykając się z ludźmi, sięga pamięcią do lat młodzieńczych, pragnąc zachować historię tej miejscowości i ludzi, którzy walczyli o wolną Polskę z niemieckim okupantem. Należy wymienić w tym miejscu jej wujka Stanisława Dudka żołnierza AK, którego opracowała pamiętniki, gotowe, czekają na wydanie.

Z mężem Stanisławem mają dwójkę dzieci: Jacka (wykładowca na AGH w Krakowie) i córkę Małgorzatę ( mgr rehabilitacji, pedagog, prowadzi Ośrodek dla dzieci niepełnosprawnych w Kielcach).

Za swoją pracę zawodową i wybitne osiągnięcia została nagrodzona wieloma podziękowaniami, dyplomami i odznaczeniami m.in. Odznaka honorowa „Za zasługi dla ochrony zdrowia”.