LASEK Władysław

LASEK Władysław urodzony 18 marca 1929 roku w Dulczy Małej, syn Jana i Zofii z domu Skrzyniarz. Do szkoły podstawowej uczęszcza w Dulczy Małej i Radomyślu. Jeden z czwórki rodzeństwa, jego ojciec był inwalidą wojennym z I Wojny światowej. Władysław chroniąc się przed wywózką do Niemiec zamieszkał u siostry Stefanii na Schabowcu. W jej gospodarstwie odbywały się spotkania ruchu oporu z udziałem por. Mieczysława Kiliana ps. „Grom”, wytypowanym do spraw dywersyjno-operacyjnych. Jako mały, sprytny chłopiec podsłuchiwał i nieoficjalnie uczestniczył w tych spotkaniach. Widząc zapał i chęć młodego chłopca, por. Kilian zwerbował go do pracy, przyjął od niego przysięgę, otrzymał konia i wyznaczono mu funkcję łącznika pomiędzy grupami, zapoznając go z rozmieszczeniem sieci bunkrów i schowków z bronią. Doskonale znał teren i idealnie naddawał się do takich celów. W Schabowcu w tym czasie stacjonował stały pluton pod bronią, którego dowódcą był Jan Kądziołka, zawodowy oficer z wojska. Młody Władek czynnie pomagał działającym na tym terenie partyzantom, uczestniczył również przy akcji zrzutu broni na terenie Podborza-Zgórska.

W 1951 roku został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej do piechoty i otrzymał stopień st. strzelec. W marcu 1953 roku podejmuje pracę w WSK Mielec w zawodzie ślusarza. Następnie w 1956 roku rozpoczął pracę w Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Radomyślu Wielkim, jako pracownik fizyczny, uczęszczał i ukończył kurs magazynierów i na tym stanowisku pracował przez długie lata. Brał aktywny udział w różnych pracach w klubach i stowarzyszeniach, uczestniczył w różnych wydarzeniach i pracach społecznych. W tym czasie żeni się z Zofią Kokoszka, mają 3 synów, Marka, Janusza i Wojciecha. Za pracę społeczną w 1973 roku został odznaczony Odznaką „10 lat w Służbie Narodu”. W 1984 roku wstępuje do ZBoWiD-u i zostaje członkiem zwyczajnym.

Za swoją działalność w czasie okupacji i później po wyzwoleniu, zostaje odznaczony Krzyżem Armii Krajowej w 1996 roku. Dwa lata później Zarząd Wojewódzki ZBoWiD-u w Tarnowie, nadaje mu uprawnienia kombatanckie. W 2003 roku otrzymuje Patent Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny przyznany przez Prezesa Rady Ministrów RP, jednocześnie otrzymując gratulacje od Wicewojewody Podkarpackiego, list gratulacyjny od Wojskowej Komisji Uzupełnień w Mielcu i Starosty Powiatu Mieleckiego oraz w dniu 12 czerwca 2003 roku awans na stopień podporucznika Wojska Polskiego. Z tej okazji otrzymuje gratulacje od Burmistrza Miasta Józefa Rybińskiego i Przewodniczącego Rady Miejskiej w Radomyślu Wielkim Jana Miękosia. Przez długie lata śpiewał w radomyskim chórze „Echo”, z okazji 70-lecia chóru w 2007 roku, burmistrz miasta nadał mu honorowy jubileuszowy tytuł „Osobowości Radomyskiej Kultury”.

Zmarł dnia 27 października 2008 roku, został pochowany w cmentarzu parafialnym w Radomyślu Wielkim.