KOŚCIUSZKI (ulica) w Radomyślu Wielkim

KOŚCIUSZKI (ulica) w Radomyślu Wielkim, jest to jedna z najdłuższych ulic w mieście licząca 2655 m. pokryta asfaltem z chodnikami po obu stronach w obrębie zabudowy. Biegnie od Rynku na zachód w kierunku Dulczy Małej. Przed wojną jak i później nosiła nazwę ul. Plebańskiej, od folwarku, majątku kościelnego i plebani, która mieściła się po lewej stronie drogi obok istniejącego do dzisiaj kościółka potocznie zwanego „na Wólce”. Zresztą cała tamta zabudowa długo nosiła nazwę Wólki Plebańskiej. Przy tej ulicy znajduje się zabytkowa kapliczka Matki Boskiej Częstochowskiej, Bar Soprano, Posterunek energetyczny z podstacją WN, budynek Harcówki, obecnie zaniedbany i okazjonalnie wykorzystywany oraz obiekty sportowe KS Radomyślanki. Uchwałą Rady Miejskiej nr XII/199/2001 z dnia 22 marca 2001 zatwierdzono nazwy wszystkich ulic aktualnie będących na terenie miasta.

Patron ulicy gen. Andrzej Tadeusz Bonawentura Kościuszko ur. 4 lutego 1746 roku w Mereczowszczyźnie na Polesiu, syn Ludwika Tadeusza pułkownika regimentu i Tekli z domu Ratomskich. Polski bohater narodowy. Pobierał nauki w Szkole Rycerskiej. Wyjechał na stypendium do Paryża, wrócił, jako kapitan artylerii. Brał udział w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Po powrocie do Polski został powołany do wojska w stopniu generała-majora. Wykazał się odwagą walcząc w wojnie polsko-rosyjskiej w bitwach pod Zieleńcami i Dubienką. Po przystąpieniu króla Stanisława Augusta do Targowicy podał się do dymisji. Wyjechał do Lipska, potem do Francji i Włoch. Po powrocie do Polski wywołał w 1794 w Krakowie powstanie zwane kościuszkowskim, ogłosił insurekcję i objął władzę dyktatorską, jako Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej. Rozbił wojska gen. Tomasowa pod Racławicami, jednak po przegranej bitwie pod Maciejowicami został uwięziony w Petersburgu. Ostatnie lata spędził w Szwajcarii. Zmarł w Solurze 15 października 1817. Został pochowany na Wawelu.