KOŚCIÓŁ p.w. Trójcy Przenajświętszej w Dulczy Wielkiej

KOŚCIÓŁ p.w. Trójcy Przenajświętszej w Dulczy Wielkiej, dekanat radomyski, gm. Radomyśl Wielki. Do roku 1937 Dulcza Wielka nie posiadała kościoła i należała do parafii Zdziarzec.

W roku 1935 powołano Komitet Budowy Kościoła, na czele którego stanął ks. proboszcz ze Zdziarca Antoni Gliński, pomagali mu ks. wikariusz Józef Solak, z ramienia wioski wójt Błażej Warias, Jan Giża pierwszy sołtys wioski, Franciszek Ptak podsołtys, organista Piotr Grzanka, pozostali członkowie komitetu to: Jan Bugaj, Jakub Giża, Stanisław Gancarz, Zygmunt Gwóźdź, Wawrzyniec Sito, Marcin Skrzyniarz, Błażej Wolak oraz Jan i Zygmunt Wolakowie. Do komitetu dołączył inż. Jan Ziobroń z Tarnowa. Z ich inicjatywy zaczęto gromadzić fundusze, Rada Gromadzka wydzieliła 2 morgi ziemi pod kościół i plebanię.

W latach 1936-1937 zbudowano pierwszy drewniany kościół który poświęcił i odprawił w nim pierwszą mszę św. ks. Józef Krośnieński z Zasowa w dniu 23 stycznia 1938 roku. Parę miesięcy później biskup tarnowski ks. Franciszek Lisowski erygował samodzielną parafię p.w. Trójcy Przenajświętszej w dniu 1 sierpnia 1938 roku. Pierwszym proboszczem mianowany zostaje ks. Stanisław Szafrański. Do kościoła napływają liczne dary np. rodaczka Antonina Giża zamieszkała w USA, sponsorowała ołtarz główny z obrazem Trójcy Przenajświętszej. Przy kościele zawieszono dzwon „Jan Chrzciciel”, który był wypożyczony do Zdziarca i wówczas odebrany. Podczas okupacji niemieckiej parafia otrzymała nakaz przekazania dzwonu do Starostwa w Mielcu, zadanie to mieli wykonać sołtys Franciszek Ptak i jego pomocnik Zygmunt Gwóźdż, Jednak dzwon przygotowany do odwiezienia i pilnowany przez stróża, pewnej nocy zniknął. Akcją kierował Józef Ryba z zaufanym Franciszkiem Mękalem i grupą mężczyzn, którzy ukryli dzwon w ziemi na polu Józefa Ryby na tzw. „górce”. Ks. St. Szafrański zrobił awanturę stróżowi, ale dzwonu nie było. Zadecydowali, że odwiozą do Mielca mały dzwon tzw. sygnaturkę. Tak się też stało, zadanie zostało wykonane, a właściwy dzwon pozostał w Dulczy.

Wkrótce podczas działań wojennych w roku 1944 kościół całkowicie spłonął, Podpalili go żołnierze radzieccy, wynieśli 9 figur, (część z nich znajduje się w Mielcu u św. Mateusza) nanieśli kilka snopków słomy i podpalili. Wg ich relacji otrzymali taki rozkaz. Po wojnie wioska otrzymała z Powiatu barak przeznaczony dla pogorzelców, jednak oni zrezygnowali z niego z przeznaczeniem na kościół, ustawiono go obok miejsca gdzie znajdował się zniszczony kościół i zaadaptowano go na świątynię, w której odbywały się nabożeństwa.

Dopiero w latach 1951-1956 za czasów ks. Kazimierza Kalinowskiego wybudowano nowy murowany kościół wg projektu architekta inż. Eugeniusza Okonia, kierownikiem budowy był Zygmunt Wolak, kościół został poświęcony 25 września (października) 1956 roku przez ks. bp. Kazimierza Pękalę. W roku 1957 poświęcono obraz z ołtarza głównego Trójcę Przenajświętszą, pędzla Jana Myjaka, ofiarowany przez Anielę Drąg.

Jednak wkrótce po poświęceniu okazało się, że kościół trzeba przebudować na skutek złego pokrycia dachowego oraz starej cegły użytej do budowy z rozbieranych domów i stodół w Radomyślu i okolicy. Były to ciężkie czasy stalinowskie i nie można było dostać materiałów, a szczególnie na budowę kościołów. Po remoncie wykonanym już za ks. Mieczysława Ryby, kościół otrzymał nowe szlachetne tynki, sufit częściowo wyposażono w kasetony, wymieniono okna, urządzono prezbiterium dano nową polichromię. Wystrój kościoła i prezbiterium zaprojektował Ryszard Ryba z Rzeszowa, a polichromię wykonał zespół prof. Jerzego Lubańskiego z Krakowa. Kościół po dużych zmianach zewnątrz i wewnątrz został konsekrowany przez ks. bpa tarnowskiego dr Jana Styrnę w dniu 13 września 1992 roku. Ks. bp przekazał również relikwie św. męczenników, błogosławionej Karoliny Kózka, św. Honoraty i św. herkulesa, które umieszczono w stole ofiarnym.

Na placu kościelnym na prawo od wejścia wybudowano nową dzwonnicę konstrukcji metalowej na dwa dzwony, jeden z dzwonów „Jan Chrzciciel” uratowany przez parafian, drugi nowy zakupiony przez parafian. W roku 1970 wykonano nowe ogrodzenie i alejki. 28 maja 1972 roku został poświęcony drugi nowy dzwon przez bpa dr Piotra Bednarczyka.

Po lewej stronie jest ustawiony wysoki krzyż misyjny z tabliczkami od dołu: Jezu, ufam Tobie / PAMIĄTKA / Misji św. w Dulczy Wielkiej / 05.09 – 11.09. 1992 r., wyżej PAMIĄTKA / MISJI ŚW. / w Dulczy Wielkiej /24.04.2005 – 1.05.2005 pod kreską W roku śmierci Wielkiego Papieża / Jana Pawła II i trzecia tabliczka „Idźcie i głoście” / Pamiątka Misji Świętych / w / Dulczy Wielkiej / 19 – 24 marca 2017 r. / W 25 Lecie Konsekracji Kościoła.

Obecnie kościół w Dulczy Wielkiej należy do jednych z najpiękniejszych kościołów w dekanacie radomyskim.

Posługę kapłańską kolejno w kościele pełnili ks.: Stanisław Szafrański (1938 – 1944), Kazimierz Kalinowski (1946 – 1965), Mieczysław Ryba (1965 – 1999), Jan Krupa (1999 – 2001), Stanisław Staśko (2001 – 2007),  Andrzej Ślusarz (2007- 2020),  Kasper Bernasiewicz (2020-2021), Leszek Grębski (2021- ).