KOŚCIÓŁ p.w. św. Jana Chrzciciela w Janowcu

KOŚCIÓŁ p.w. św. Jana Chrzciciela w Janowcu gm. Radomyśl Wielki. Do początku lat 80-tych XX wieku w Janowcu nie było kościoła, wioska należała do parafii Zdziarzec, a mieszkańcy uczęszczali do kościoła p.w. Nawiedzenia NMP w Zdziarcu odległego o parę kilometrów. Podjęto decyzję o budowie kościoła, zgromadzono materiały i rozpoczęto starania o budowę kościoła, plany na budowę zatwierdziła Rada Narodowa Miasta i Gminy dnia 3 czerwca 1983 roku. Budowę nadzorował proboszcz z Zdziarca ks. Zygmunt Zając a sprawami organizacyjnymi, zajmował się katecheta ks. Stefan Tabor. Projektantem kościoła był mgr inż. Józef Szczebak, a wszystkie obliczenia wytrzymałościowe konstrukcji wykonał mgr inż. Aleksander Wałęga, obaj z Tarnowa. Kierownikiem budowy był Stanisław Cichoń, zbrojenie kościoła i plebani wykonał Marian Mrozowski przy znacznej pomocy młodzieży, instalacje elektryczne Bolesław Bajor i Jan Pęczek, odwodnienie i kanalizacja Józef Mrozowski, konstrukcję dachową wykonał Benedykt Tabor z swoją ekipą, a posadzkę i prezbiterium Jan Kryczka i Bronisław Pęczek.

Został wybudowany z cegły ma powierzchnię 580 m. kw.

W dniu 13 lutego 1989 roku decyzją Kurii w Tarnowie ustanowiono w Janowcu samodzielny Rektorat, a tydzień później na stanowisko rektora powołano ks. Jana Ligasa. Duża pomoc w ustanowieniu rektoratu była ze strony dyr. szkoły mgr Wiesława Augustyna. Należy wspomnieć, że do budowy kościoła został powołany Komitet Budowy, na którego czele stanął ks. Stefan Tabor. Prace biegły sprawnie i szybko, bo już 8 lipca 1990 roku ks. bp Józef Gucwa dokonał uroczystej konsekracji kościoła, poświęcenia dzwonów, działki pod przyszły cmentarz oraz położył kamień węgielny pod przyszłą plebanię. Budowa świątyni była możliwa dzięki wielkiej ofiarności mieszkańców wioski oraz pomocy rodaków z zagranicy, którzy ofiarowali dwa dzwony. Największy nazwany „św. Jan Chrzciciel” ofiarowany przez Helenę Piechotę, dzwon średni zwany „Matka Boska Nieustającej Pomocy” ofiarowała Zofia Szęszoł, (oboje z USA), a trzeci „św. Piotr” jest fundacji Rozalii Szczepaniec z Krakowa. Fakt godny podkreślenia, że wszystkie trzy fundatorki były siostrami. Wszystkie dzwony zostały odlane w firmie Odlewnia Dzwonów Janusza Felczyńskiego w Przemyślu. Zawisły na dzwonnicy konstrukcji metalowej.

W latach 1992-1993 wybudowano najwyższą wieżę kościelną ze wszystkich kościołów w gminie, liczącą 45 metrów, zwieńczoną metalowym krzyżem i pokrytą blachą miedzianą.

Dnia 28 kwietnia 1997 roku ks. bp. Józef Życiński wydał Dekret Erekcji Parafii p.w. Św. Jana Chrzciciela w Janowcu, na wieczną rzeczy pamiątkę.

W roku 2009 zamontowano witraże wg. projektu artystów Bolesława i Anny Szpecht oraz wystrój ołtarzy projektu Anny Szpecht.

Na kościelnym placu w otoczeniu zieleni stoi stary drewniany krzyż umocowany w stalowych uchwytach. O jego historii mówią metalowe tabliczki z napisami, od dołu: Poświęcenie Kamienia / Węgielnego / Pod budowę Kościoła / w Janowcu / 24 czerwiec 1984, następna: O Jezu ufam Tobie / Pamiątka Misji Św. / Janowiec / 21.03 – 27.03.1992 r., kolejne: PAMIĄTKA / MISJI ŚWIĘTYCH / 29.06 – 04.07.2001 / O.O. REDEMPTORYŚCI, PAMIĄTKA / MISJI ŚWIĘTYCH / GŁOSZONYCH W ROKU WIARY / 19 – 25 CZERWCA 2013 / O.O. REDEMPTORYŚCI.

Po ks. Rektorze Janie Ligasie obowiązki duszpasterskie w roku 1996 przejął wikariusz ks. Józef Węgrzyn, mianowany proboszczem w 1997 z chwilą erygowania parafii. Od 2005 roku proboszczem parafii był ks. Paweł Stabach, a od 2010 proboszczem jest ks. mgr Henryk Juszczyk.