KIC Jan Stanisław ks.

KIC Jan Stanisław ks. urodzony 8 marca 1908 roku w Brzesku, syn Feliksa i Eugenii z domu Bogacz. Ojciec był nauczycielem, matka zajmowała się domem i wychowaniem 11 dzieci. Jan szkołę podstawową i gimnazjum ukończył w rodzinnym Brzesku, wstąpił w roku 1926 do Seminarium Duchownego w Tarnowie, które ukończył z wynikiem celującym. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1930 roku z rąk bpa Leona Wałęgi w katedrze tarnowskiej.

Na pierwszą parafię, jako wikary został skierowany do parafii w Przecławiu, niedługo potem 15 grudnia 1930 roku ks. biskup mianował go administratorem w parafii p.w. Przemienienia Pańskiego w Radomyślu Wielkim, gdzie wcześniej ks. Jan Zwierz z parafii brzeskiej pomagał proboszczowi w rozbudowie kościoła. W Radomyślu przebywał rok czasu, później został przeniesiony do Wadowic Górnych, gdzie również szybko, bo już 15 lipca 1932 roku otrzymał nominację na proboszcza w Rytrze. Tam przeżył ciężkie lata okupacji z powodu cieszącego się okrutną sławą gestapo w Nowym Sączu.

17 września1945 roku otrzymał przeniesienie na parafię p.w. św. Antoniego z Padwy w Padwi Narodowej po tragicznie zmarłym ks. Władysławie Lassowskim. Początkowo pełnił funkcję administratora tej placówki, nominację otrzymał dopiero w roku 1958. Posiadał już odznaczenia kapłańskie EC i prawo noszenia Rokiety i Mantoletu (RM). Proboszczował przez 37 lat, miał do pomocy dwóch księży wikariuszy, ale rozległą i dużą parafię. Pozostawił po sobie bardzo dobrą opinię, do każdego odnosił się z szacunkiem i zaufaniem, swoje powołanie kapłańskie realizował, jako służbę Bogu i ludziom.

Był dobrym gospodarzem, wyremontował dach na kościele, nowe organy, witraże, konfesjonały, wybudował dom katechetyczny i plebanię. Ukoronowaniem jego pracy było wybudowanie kościoła p.w. Matki Bożej Królowej Polski w Zachwiejowie.

Oprócz proboszczowania pełnił funkcję wicedziekana, a później dziekana w dekanacie baranowskim. W 1984 roku już, jako prałat zrezygnował z urzędu i zamieszkał, jako rezydent na plebanii w parafii. W roku 1970 władza diecezjalna za jego gorliwość duszpasterską obdarzyła go godnością kapelana Jego Świątobliwości.

Zmarł 25 stycznia 1993 roku, przeżywszy 85 lat. Jego pogrzeb był wielką manifestacją, uroczystościom przewodniczył ks. bp Piotr Bednarczyk. W koncelebrze udział wzięli ks. bp Marian Zimałek, przedstawiciele kurii diecezjalnych i około 100 kapłanów diecezjalnych i zakonnych. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Padwi Narodowej.