KAPLICZKA Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Dąbiu
KAPLICZKA Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Dąbiu, ufundowana została w 1910 roku przez Wincentego Błacha na swojej posesji, murowana z własnej cegły, (ponieważ był właścicielem cegielni) otynkowana i kryta dachówką na planie prostokątnym. Obok kapliczki była mała wiata, w której stał stół, na którym ksiądz odprawiał mszę świętą twarzą do ludzi. Z Zasowa przyjeżdżali księża, którzy odprawiali msze św. m.in., ks. proboszcz Grzesik, Kasiński i wikariusze. Po drugiej stronie kapliczki stał drewniany krzyż wykonany przez Stanisława Bartkowicza z Dąbia.
Do kapliczki prowadziły podwójne drzwi otwierane na zewnątrz, przykryte od góry małym daszkiem na dwóch podporach drewnianych. Wewnątrz stał mały drewniany neogotycki ołtarzyk z oleodrukiem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, po bokach przy ścianie stały dwie ławki. Ołtarzyk stanowił kopię dużego ołtarza w Zasowie, wykonany przez tego samego rzeźbiarza.
Ściana czołowa miała szczyt schodkowy zakończony metalowym krzyżem, nad drzwiami było wejście na strych, wyżej figurka św. Antoniego nad nią w ostatnim segmencie szczytu mały dzwon zw. sygnaturką. Kapliczka przetrwała dwie wojny, później właściciel posesji Józef Błach przekazał nieodpłatnie całą posesję wraz ze swoimi zabudowaniami i kapliczką pod budowę obecnej kaplicy. Zabudowania rozebrano, kapliczka również została rozebrana a teren uporządkowano, kamień węgielny pod budowę nowej kaplicy położono w roku 1985. Góra ołtarzyka z kapliczki zachowała się do dzisiaj, odnowiona i uzupełniona stanowi boczny ołtarz w lewej nawie kaplicy. Obecna kaplica pełni rolę kościoła pomocniczego parafii Zasów.