KAPLICZKA Matki Bożej na końcu wsi w Dulczy Wielkiej

KAPLICZKA Matki Bożej na końcu wsi w Dulczy Wielkiej. Na skrzyżowaniu ulic ks. Kalinowskiego i Dąbrowskiej na rozłożystym starym Dębie była kiedyś przymocowana mała kapliczka drewniana kryta blachą, z figurą Matki Bożej. Ufundowana przez Anastazję i Jana Bugaj w 1918 roku, jako wotum wdzięczności Matce Bożej za dar odzyskanego zdrowia oraz inne łaski, których doznali.

W roku 2000 zdjęto ją z drzewa i wybudowano obok nową piękną kapliczkę z drewna, ozdobioną z frontu płaskorzeźbą i dwuspadowym daszkiem wykonanym z blachy. Umieszczono ją na słupowym, cementowym, ozdobnym postumencie pomalowanym na czerwono, stojącym na cementowej posadce. W kapliczce jest gipsowa figura Najświętszej Panny Marii Niepokalanie Poczętej, zwaną też różańcową (przez ramię ma przewieszony różaniec). Początkowo całość otoczona była białym niskim, drewnianym płotkiem, później ozdobnym wysokim metalowym ogrodzeniem.

Wykonawcą kapliczki był Władysław Sito, fundatorami Genowefa i Tadeusz Mieszkalscy oraz Halina i Stanisław Bugaj.