JĘDRZEJOWSKI Władysław ks.

JĘDRZEJOWSKI Władysław, ks. urodzony 24 kwietnia 1914 roku w Moszczenicy w powiecie gorlickim. Tam uczęszczał do szkoły podstawowej, a później do gimnazjum w Gorlicach. Po ukończeniu klasy czwartej wstępuje do małego Seminarium Duchownego w Tarnowie, jako mało seminarzysta w roku 1933 zdał maturę w II Neoklasycznym Gimnazjum w Tarnowie, po ukończeniu, którego w roku 1938 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. bp. Franciszka Lisowskiego. Pierwsza jego praca duszpasterska rozpoczęła się w Dąbrowie Tarnowskiej, gdzie przez 5 lat pracował, jako wikariusz, następnie w 1943 został przeniesiony do Tuchowa, tam był katechetą szkół podstawowych. Kolejne 4 lata spędził w Szczucinie jako wikariusz. W 1951 roku zostaje mianowany proboszczem w Przedborzu, pow. kolbuszowski, zostaje tam drewniany barak służący jako kościół i brak plebanii dla księży, po trzech latach, gdy odchodził z parafii zostawił swojemu następcy nową murowaną plebanię i odnowiony barak służący jako kościół. Następne 15 lat od roku 1954 był duszpasterzem w parafii Wadowice Górne, początkowo przez pierwsze 4 lata był administratorem, a dalej już pełnił funkcję proboszcza. Podobnie jak na poprzedniej parafii zastał kościół bardzo zniszczony, a plebania była postawiona z rozbiórkowego starego, zagrzybionego drewna. Gdy odchodził parafianie wyliczali jego dokonania, jako gospodarza kościoła a mianowicie: „odbudowałeś wieżę kościelną, ogrodziłeś teren kościelny, wewnątrz kościoła postawiłeś trzy ołtarze, ambonę i chrzcielnicę. Wyposażyłeś kościół w organy i dzwony, a dla księży postawiłeś nową plebanię i budynki gospodarcze”.

W dniu 1 marca 1969 roku decyzją bp Jerzego Ablewicza, ks. Władysław zostaje przeniesiony do Radomyśla Wielkiego do parafii p.w. Przemienienia Pańskiego na stanowisko proboszcza. Mieszkańcy Radomyśla zabiegali o pozostawienie na probostwie jednego z księży wikariuszy ks. Józefa Klocka, pełniącego funkcję administratora, biskup nie uległ prośbom i nowy ks. objął posługę kapłańską, niemniej, nie było to życzliwe przyjęcie księdza przez parafian. I tutaj wykazał się ogromnym talentem budowniczego, rozpoczął od budowy budynków gospodarczych, przy jednym z nich zrobił tymczasową wikarówkę. Po wielu staraniach przystąpił do budowy nowej dużej plebanii z pomieszczeniami dla księży i z salami katechetycznymi.  Plebania została poświęcona 18 lutego 1976 r. przez Ks. Biskupa J. Ablewicza. Niedługo w niej pomieszkał, w dwa tygodnie po jej poświęceniu choroba dała znać o sobie i wielki budowniczy, proboszcz, dziekan i kanonik zmarł w dniu 19 marca 1976 roku. Jego pogrzeb był wielką manifestacją, wzięło w nim udział ok. 100 księży pod przewodnictwem ks. bp Jerzego Ablewicza.

Zgodnie z swoim życzeniem został pochowany na radomyskim cmentarzu, obok grobu jednego z poprzednich proboszczów ks. Franciszka Łukasińskiego, który kiedyś też pracował w parafii Wadowice Górne.