JANIEC Stanisław brat „Maciej”
JANIEC Stanisław „Maciej”, brat zakonny św. Maksymiliana, urodzony w 1902 r. w Żarówce gm. Radomyśl Wielki, syn Filipa i Tekli z domu Pryga. Pochodził z licznej chłopskiej rodziny, do szkoły powszechnej nie uczęszczał, ponieważ nie było w wiosce szkoły, sam nauczył się czytać, pisać i rachunków przy pomocy Marii Szczurek, osoby niebędącej nauczycielką. Żarówka należała do parafii Zdziarzec, gdzie proboszczem był ks. Jakub Rogulski, u którego częstym gościem był mały Stanisław pomagając księdzu w prowadzeniu gospodarstwa. Do Radomyśla przybywał szczególnie na odpusty, jarmarki i targi, pamięta jeszcze zniszczony kościół, gdzie sufit był podstemplowany a z dachu woda przeciekała do środka kościoła.
Po odbyciu służby wojskowej we Lwowie wraca w rodzinne strony, z podróży przywiózł egzemplarz pisma Rycerza Niepokalanej, które było często czytane w rodzinie. Stanisław intensywnie myślał o wstąpieniu do klasztoru w Niepokalanowie, jego marzenie spełniło się w 1929 r., kiedy dowiedział się, że klasztor założony przez ojca Maksymiliana Marię Kolbe, przyjmie go w swoje progi. Wstępując do klasztoru przyjmuje imię zakonne „Maciej”. Tak się złożyło, że po trzech miesiącach pobytu brata Macieja w klasztorze grupa zakonników z ojcem przeorem wyjeżdża do Japonii. Tam zostają przyjęci przez bp. Januarego Hayasaka ordynariusza Nagasaki i zakładają podwaliny pod wydawnictwo Rycerza. Już po miesiącu ukazuje się pierwszy nr pisma Rycerz w oryginalnej nazwie „Skibo no Kisi”. Po trzech latach pobytu w Niepokalanowie brat Maciej wyjeżdża do Japonii, by pomóc w wydawaniu pisma w drukowaniu Rycerza Niepokalanej w jęz. japońskim. Dnia 16 maja 1931 r. następuje uroczyste otwarcie Niepokalanowa japońskiego, budowanego w duchu franciszkańskim w dzielnicy Hongochi, na zboczu góry Mikosa zwanego Ogrodem Niepokalanej. Bracia zakonni posiadają dzisiaj swój klasztor, kościół, szkołę i drukarnię, w której drukują Rycerza Niepokalanej. Wyjechało ich dwudziestu, brat Maciej był najstarszym z nich. Polskę odwiedził dwa razy, cieszyła go budowa nowych kościołów szczególnie w Żarówce i pobliskim Janowcu. Był w Rzymie, kiedy papież Jan Paweł II dokonywał kanonizacji Maksymiliana Kolbe w 1982 r., zwiedził Francję odwiedzając Matkę Boską w Lourdes.
Zmarł w 1996 r. przeżywszy lat 94, jego ciało spoczęło w japońskiej ziemi w Nagasaki.
Do końca życia interesował się rodzinną miejscowością Żarówką, wspominał o cudownym ocaleniu ich klasztoru po zrzuceniu bomby atomowej na Nagasaki, która nie wyrządziła znacznych strat poza wybitymi szybami. W jego rodzinnej miejscowości Żarówce stoi jeszcze rodzinny dom, w którym urodził się brat Maciej.