GRĄDZIEL Józef ks.

GRĄDZIEL Józef ks. urodzony 24 października 1892 r. w Kliszowie, syn Wojciecha i Józefy z domu Cyran. Ojciec był rolnikiem, matka zajmowała się domem, urodziła ośmioro dzieci, Józef był szóstym z kolei dzieckiem. Szkołę powszechną ukończył w Kliszowie, następnie podejmuje naukę w gimnazjum w Mielcu, kończąc tzw. „małą maturę”. W 1908 roku umiera mu ojciec, przenosi się do Nowego Sącza, tutaj uczęszcza do C.K. I Gimnazjum i uzyskuje maturę w roku 1914. W tym czasie wybucha I wojna światowa, młody Józef zostaje wcielony do armii austriackiej i przebywa na różnych frontach od 18 listopada 1914 do 1 listopada 1918 roku. Przez dłuższy czas jako sierżant przebywał w jednostce w Brixleg w Tyrolu, Austria, a na wiosnę 1918 stacjonował w Łubodzicach koło Bełchatowa, Królestwo Polskie. Już w tym czasie myślał o służbie kapłańskiej utrzymując stały kontakt z ks. Romanem Sitko. Zaraz po zakończeniu działań wojennych wstępuje do Seminarium Duchownego w Tarnowie, kończąc przyjmuje święcenia kapłańskie z rąk bp. Leona Wałęgi w czerwcu 1922 roku. Pierwszą mszę św. odprawił 2 lipca 1922 roku w parafii p.w. św. Wojciecha w Gawłuszowicach. Na pierwszą placówkę jako wikary został skierowany do parafii p.w. Jana Chrzciciela w Łącku (1922-1924), następnie do parafii p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jazowsku (1924-27), kolejną placówkę jest parafia p.w. Jana Chrzciciela w Pilźnie (1927-29), tam udziela się w Zarządzie Komitetu Odbudowy Dzwonów Parafialnych w roku 1928. Następnie zostaje mianowany administratorem w parafii p.w. Najświętszej Marii Panny w Chomranicach (1929-1930), wikarym w parafii p.w. Przemienienia Pańskiego w Radomyślu Wielkim (1930), po rocznym pobycie w Radomyślu zostaje administratorem w parafii p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Przecławiu (1930-1931), w grudniu 1931 roku zostaje mianowany proboszczem w parafii p.w. Najświętszej Marii Panny Szkaplerznej w Rudzie, dekanat radomyski gdzie przebywa do września 1936 r. 28 września tego roku zostaje przeniesiony na proboszcza do parafii p.w. św. Józefa Oblubieńca NMP w Sękowej.

Tam czyni posługę kapłańską przez 10 trudnych lat w tym okupacji niemieckiej, w sierpniu 1946 roku rezygnuje z probostwa i od 4 listopada zostaje administratorem w parafii p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego w Podolu, koło Gródka nad Dunajcem.

Zmarł 14 kwietnia 1949 roku, początkowo pochowany na miejscowym cmentarzu, a później przeniesiony na cmentarz w Gawłuszowicach.