FARON Józef
FARON Józef urodzony w grudniu 1897 roku w Łysakowie pow. Mielec, syn Wojciecha i Franciszki. Lata młodzieńcze spędził w Radomyślu, tu ukończył dwie klasy szkoły powszechnej i terminował u szewca do 12 roku życia.
Działał w radomyskim „Sokole” i wraz z grupą 12 ochotników Stałej Drużyny Sokoła odszedł w dniu 27 sierpnia 1914 roku do Tarnowa. W Krakowie został wcielony do 2 pułku piechoty, IV baonu, 14 komp. 2 plutonu Legionów Polskich, pod dowództwem płk. Zielińskiego, dowódcą batalionu był mjr Roja, później do 14 komp. por. Żelaznego IV baonu Bolesława Roi. Walczył w Karpatach m.in. pod Rafałową, Pasieczną, Nadworną, Sołotwiną, Bohorodczanami i Mołotkowem, gdzie 29 października 1914 został ranny i leczył się w szpitalach Szatmar Nemety i Leibach. Z Leibach do Dabo skąd 20 stycznia 1915 r. wrócił do swojego 2 pułku w Kołomyi. Tutaj został przydzielony 11 komp. III baonu 2 pułku piechoty pod dowództwem płk. Januszajtysa, dowódcą batalionu był mjr Trojanowski, dowódca kompanii kpt. Biestka a dowódcą plutonu sierżant Bogacz. W październiku 1915 roku znalazł się na Wołyniu, walczył pod Toporowicami, Dobranowicami w bitwie pod Sadogorą, Żuczkami, Rarańczą, Rokitną i Bilgową gdzie 7 listopada 1915 r. dostał się do niewoli rosyjskiej i przebywał tam do roku 1918.
Po rewolucji lutowej w 1918 roku wstąpił do II Korpusu Posiłkowego i służył w artylerii polowej w Mohylowie u płk. Biestka. Po połączeniu II Korpusu z II Brygadą płk Hallera, która pod Rarańczą przebiła się przez linię frontu, służył w 14 pułku strzelców mjr Orlika-Łukoskiego. 11 maja 1918 roku wziął udział w bitwach pod Koziną, Masłowcami i pod Kaniowem, wzięty do niewoli niemieckiej przebywał w obozie Gistrow do 8 stycznia 1919 r. W styczniu 1919 wstąpił do 6 Pułku Ułanów Kaniowskich, z którym przeszedł wojnę polsko-bolszewicką.
Zwolniony z wojska 16 czerwca 1921 roku zamieszkał w Sandomierzu, gdzie pracował na kolei. Odznaczony Krzyżem Niepodległości nr 19444.
Zawarł związek małżeński 10 lutego 1923 z Marią Heleną Puła, córką Ludwika i Julii Szczepankiewicz urodzoną 24 października 1899 roku w Radomyślu Wielkim..
Społeczeństwo miasta Radomyśla Wielkiego w dniu 12 kwietnia 2018 r., staraniem Komitetu Obchodów 100 rocznicy Odzyskania Niepodległości, chcąc uczcić pamięć legionistów z Radomyśla, którzy „czynem wojennym budzili Polskę do Zmartwychwstania”, posadziło Dąb Pamięci, a jego nazwisko umieszczono na zbiorczej tablicy legionistów na terenie obiektów Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Radomyślu Wielkim.