DZIURZYCKI Kazimierz ks.

DZIURZYCKI (Dziura) Kazimierz ks., urodzony 9 grudnia 1883 roku w Dolinie (archidiecezja lwowska), syn Karola i Albiny (Kazimierz zmienił nazwisko). Gimnazjum ukończył w Bochni, dalej studiował filozofię, jeden rok w Krakowie, dalsze lata w Tarnowie. W Tarnowie studiował też teologię, kończąc święceniami kapłańskimi 29 czerwca 1908 roku z rąk bpa Leona Wałęgi.

Na pierwszą placówkę, jako wikary i kapelan zostaje skierowany do domu generalnego sióstr służebniczek w Dębicy, po trzech latach od 8 lutego 1911 zostaje przeniesiony do Dąbrowy Tarnowskiej, następnie od 1 sierpnia 1911 zostaje proboszczem w Wadowicach Dolnych pow. Mielec, w małym kościółku w Apolinarach. Od 2 grudnia 1929 roku zostaje proboszczem w Zgórsku gm. Radomyśl Wielki. Tutaj włącza się w życie parafii, m.in. organizuje Akcję Katolicką, podczas wojny pomaga biednym i wysiedlonym, sam był wysiedlony na przełomie lat 1944/45, gdy na tych terenach zatrzymał się front. Po wojnie zajął się remontem kościoła, ponieważ stacjonujące tutaj wojska rosyjskie urządziły w kościele kuźnię, kościół został zniszczony, ale się zachował.

W 1947 roku, 12 września został przeniesiony na probostwo do Olszyn (Bieckich, pow. Tarnów) parafii p.w. Podwyższenia Krzyża, po kilku latach w 1959 zrezygnował z probostwa i zamieszkał w Domu Emerytów w Tarnowie. Tam zmarł 27 listopada 1967 roku, został pochowany na cmentarzu w Wadowicach Dolnych.

Za swoją gorliwą posługę kapłańską otrzymał diecezjalne odznaczenie EC (Expositorium Canonicale) i diecezjalny przywilej RM (Rochetto et Mantoletto).