COHEN Benjamin

COHEN Benjamin pochodzenia żydowskiego, urodzony w Radomyślu (Wielkim) w 1889 roku, syn Napthali, wychowywany w bardzo religijnej rodzinie i pod wielką dyscypliną. W latach do 1904 spędzał dzieciństwo przy rodzicach, do 1932 przebywał w Krakowie i dalej do roku 1965 w Tel-Awiwie.

W latach 1904 – 05 w mieście była już grupa uczonych młodych mężczyzn, uczniów Kloiz. Literatura jidysz jeszcze do nich nie dotarła, ale dobrze znali literaturę niemiecką, np. Goethego, Schillera itp. Uczyli się tego materiału tak, jakby studiowali stronę Gemory.

W tych latach wykazał się dużą inicjatywą i samodzielnością wyjechał do krewnych w Krakowie, aby uczyć się zawodu. Rodzice bogatych żydów wysyłali swoich synów do tzw. czystych zawodów jak zegarmistrz, introligator itp.

W Krakowie młody Cohen przyłączył się do ruchu młodzieży Poalej Syjon i znalazł sobie kolegów wśród młodych, którzy pracowali, jako pomocnicy handlowi (Handelsangestellte), ale szczególnie pociągał go nauczyciel-asystent Hederim (Habelferim). Który włożył całą energię w ich uporządkowanie i próbował wprowadzić nowe pomysły i nowy sposób życia dostosowany do zmieniających się czasów.

Benjamin Cohen był przywódcą „Poalej Syjon” w Krakowie i Galicji Zachodniej oraz założycielem „ruchu młodzieżowego” Poalej Syjon w latach 1904 – 1905.

Z ogłoszenia w gazecie „Jidysz Arbeiter” z dnia 17 grudnia 1909 r. możemy się dowiedzieć, że Benjamin Cohen wraz z Szachnem Zaganem byli jednocześnie liderami Młodzieży w Krakowie.

Zmarł w 1965 roku w Erez Yisrael Tel-Awiwie.