BRZESKI Szymon

BRZESKI Szymon urodzony w roku 1791, syn Jakuba i Agnieszki z domu Ogiela. Zajmował się głównie handlem, ale także hodował i sprzedawał bydło. Był kupcem, który działał w Radomyślu, ale i był właścicielem majątku ziemskiego w Łączkach (które później od nazwiska właścicieli nazwano Łączki Brzeskie), który zakupił od Marcelego Brzeskiego. Rogacizna głównie byki, które hodował były rasowe, wysokiej klasy i często nagradzane, sprzedawał je na jarmarkach w Czechach (Ołomuniec), ale także we Wiedniu, gdzie głównie wysyłali towar handlarze z Radomyśla. Przez pewien czas pełnił także funkcję wójta w Radomyślu w latach 1820-tych.

Był trzy razy żonaty i miał liczne potomstwo – 20 dzieci. Jego pierwszą żoną była Joanna Stryczek, córka Błażeja Stryczek z Radomyśla. Z nią miał siedmioro dzieci: Teklę, Franciszka, Katarzynę, Agatę, Józefa Jakuba, Mariannę i ostatniego Józefa przy urodzeniu, którego, Joanna zmarła. Drugą jego żoną była Katarzyna Sieklowska, córka Józefa i Katarzyny Balsiewicz. Z nią miał ośmioro dzieci: Emilię Mariannę, Ferdynanda Stanisława, Teofila, Jana Baptystę, Wiktora, Izabelę, Romana Ferdynanda i Sabinę Jadwigę. Wszystkie jego dzieci przyszły na świat w Radomyślu, tutaj była względnie dobra opieka medyczna, ale i tak piątka z nich nie dożyła wieku dorosłego. Po raz trzeci ożenił się z Salomeą Michlik w roku 1838, córką Jana Michlika i Franciszki Olszańskiej. Z nią podobnie jak z innymi miał pięcioro dzieci: Tytusa, Mieczysława Wincentego, Laurę Hiacyntę Kunegundę, Bronisława Tomasza Ezarma, oraz Gwalberta Stanisława Emiliana.

Zmarł po dłuższej chorobie w 1846 roku i został pochowany na cmentarzu w Przecławiu.

Jego pogrzeb zbiegł się z ważnymi i tragicznymi wydarzeniami w Galicji, a mianowicie w tym czasie doszło do tzw. Rabacji Galicyjskiej. Chłopi podburzeni przez Austriaków wystąpili zbrojnie przeciw „panom”. Gdy żałobnicy wjeżdżali na podwórze, zostali zaatakowani przez chłopów widłami, kosami, cepami i kijami, czym kto mógł. Wszyscy się rozbiegli, kto nie zdążył wjechać na podwórze szybko zawracał, części udało się zbiec, ale 10 osób zginęło. Zginął krewny żony Feliks Michlik z Pilzna, ks. wikary Trutły z Wadowic, dzierżawca z Łączek Fuchs, dzierżawca z Dulczy Michał Psarski, miejscowy leśniczy Maliszewski, ekonom i karbowy Strzęmpka, poddany łącki Mateusz Łączak, lokaj Ludwik i furman z sanockiego. Ks. z Radomyśla ocalał dzięki przytomności woźnicy, który widząc, co się dzieje spiesznie nawrócił i uciekł. Wdowa w przebraniu chłopskim uciekła udając się do Tarnowa, po dzieci do Łączek został wysłany specjalny wojskowy posłaniec, ale dzieci już nie zastał, zostały wcześniej przez służącą wywiezione do Radomyśla. Salomea żona zmarłego Szymona szukała sprawiedliwości w sądach i u samego monarchy, ale sprawa zakończyła się po dwóch latach umorzeniem, jej jedynie udało się wywalczyć odszkodowanie.

Salomea po śmierci Szymona ponownie wyszła za mąż w roku 1853 za Wacława Ochockiego syna Franciszka i Tekli Gozdeckiej. W tym czasie była wymieniana, jako właścicielka Łączek Brzeskich, części miasteczka Przecław, wsi Wylów i współwłaścicielka miejscowości Huciska w cyrkule rzeszowskim.

Zmarła 29 lipca 1855 roku na cholerę panującą w tym czasie na terenie Łączek Brzeskich, spadkobiercami zostali synowie Mieczysław i Bronisław, a także Sabina z Brzeskich Brabowicz oraz Jan Stanisław Brzeski.

W roku 1872 Mieczysław Brzeski dał ogłoszenie w prasie o sprzedaży majątku w Łączkach liczącego 3 folwarki, przeszło 820 mórg ziemi ornej, 62 mórg łąk i 300 mórg lasów, razem 1300 mórg obszaru.