BRZESKI Bronisław

BRZESKI Bronisław, urodzony 18 września 1843 roku we wsi Łączki (Łąki) rodzinnej posiadłości Brzeskich położonej ok. 9 km od Radomyśla Wielkiego w kier. Przecławia (nazwane później Łączki Brzeskie), syn Szymona i Salomei z domu Michlik. Pochodził z licznej rodziny ziemiańskiej. Był bratem Mieczysława (1840) notariusza i dr praw. Ojciec wcześnie umiera podczas wypadków lutowych w 1846 r. Po ukończeniu gimnazjum w Tarnowie, w 1862 rozpoczął studia na wydz. prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

Wybuch powstania styczniowego zastał go na I roku studiów, wiosną 1863 przerywa studia i wstępuje do oddziału braci Habichtów, 4 marca bierze udział w bitwie pod Piaskową Skałą, a następnie pod Imbramowicami i Glanowem. Przerwane studia kończy kilka lat później w roku 1868 uzyskując tytuł doktora praw.

W roku 1870 był asystentem przy c.k. sądzie krajowym w Krakowie. Później pracował, jako notariusz w Dębicy (1875-1884), krótko w Ropczycach (1876) i Tarnowie (1884-1904). W Tarnowie zostaje prezesem Rady Notarialnej, radnym miejskim, marszałkiem tarnowskiej powiatowej rady powiatowej i członkiem dyrekcji kasy oszczędności.

Żonaty z Józefą Stojanowską, posiadali dwóch synów Józefa i Tadeusza, obaj synowie poszli w ślady ojca i byli prawnikami.

Bronisław Brzeski zmarł 20 lipca 1904 roku w Zakopanym i tam pochowany.

Syn Józef po uzyskaniu dyplomu w 1901 wyjeżdża do Lwowa, gdzie wykłada na Uniwersytecie Jana Kazimierza, pełni też funkcję naczelnika wydziału prokuratury generalnej Rzeczypospolitej we Lwowie. Tam zastaje go wybuch II wojny światowej, po wkroczeniu Rosjan zostaje aresztowany i wywieziony w głąb Związku Radzieckiego, dalsze jego losy są nieznane, prawdopodobnie zmarł w niewoli.

Drugi syn Tadeusz Brzeski (1884) po ukończeniu szkoły średniej w Tarnowie studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i Lwowskim do 1906 roku. Studiuje nauki ekonomiczne na niemieckich uczelniach w Berlinie i Monachium do1909 roku, obronił tytuł dr praw w 1907 na UJ. Przenosi się do Lwowa gdzie pracuje w Departamencie Rolniczym Wydziału Krajowego w latach 1909-1916. W Lwowie pisze wielką pracę „O granicach ekonomii społecznej”, dzięki której zostaje mianowany docentem w Katedrze Ekonomii Politycznej na Uniwersytecie Jana Kazimierza. W 1919 pracuje na Uniwersytecie Poznańskim, jako profesor nadzwyczajny kierując Katedrą Ekonomii Społecznej. W 1922 pojawia się w Warszawie, gdzie pełni funkcje dziekana, prorektora i rektora Uniwersytetu Warszawskiego. Z chwilą wybuchu II wojny światowej podobnie jak brat wyjeżdża do Lwowa, tam zostaje deportowany do Kazachstanu, stamtąd wraz z armią gen. Władysława Andersa dotarł do Londynu, gdzie pracował na Uniwersytecie w Oxfordzie. Pełnił też inne zaszczytne funkcje, odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1937) i Wielką wstęgą)1956).

Tadeusz Brzeski zmarł w Londynie 27 marca 1958 r. i tam pochowany.