KOKOSZKA Józef mgr farm.

KOKOSZKA Józef, mgr farm. urodził się 11 października 1887 r. w Zdziarcu, gmina Radomyśl Wielki, syn Jana i Agaty z domu Poperów. Szkołę powszechną ukończył w rodzinnej miejscowości, następnie za namową kierowniczki szkoły, podjął naukę w Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym w Dębicy. W szkole średniej wykazywał zainteresowanie i objawiał talent malarski, stąd po zdaniu matury, został przyjęty na Akademię Sztuk Pięknych, Wydział Malarstwa w Krakowie. Wybuch I wojny światowej przekreślił jego plany i po drugim roku studiów został wcielony do armii austro-węgierskiej. Po przeszkoleniu otrzymał przydział do apteki Wojskowego Szpitala w Krakowie, następnie służył w Łańcucie, a później trafił do Szpitala Armijnego w Szeged na Węgrzech, gdzie przebywał do końca wojny i dosłużył się stopnia kapitana. Po zakończeniu wojny i zdemobilizowaniu w 1918 r. podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim na Wydziale Farmacji, kończy je w 1922 r. z tytułem magistra farmacji. Przenosi się w rodzinne strony do Radomyśla Wielkiego i otrzymuje pracę w aptece i wytwórni leków farmaceutycznych mgr Eugeniusza Matuli, znanej nie tylko w Polsce, ale i na świecie, eksportującej swoje wyroby m.in. do USA i Kanady. W tym czasie żeni się z Janiną z domu Wąsowicz, z którą ma jedyną córkę Irenę. W 1929 r. otrzymał dobrą propozycję pracy w aptece mgr farm. Józefa Hoobola w Grybowie, po pewnym czasie dowiedział się o licytacji apteki w Jordanowie i za namową wspartą pożyczką od swojego pracodawcy, kupuje aptekę w Jordanowie i tam się przenosi. Kupuje działkę i buduje dom w Rynku z przeznaczeniem na aptekę i mieszkanie na piętrze. Kiedy zamieszkał w Jordanowie był już doświadczonym farmaceutą i działaczem o określonych poglądach politycznych. Związał się z ruchem chłopskim, z działaczami Stronnictwa Ludowego „Piast”, w jego domu spotykali się działacze ludowi, literaci, malarze i poeci, ponieważ sam gospodarz interesował się malarstwem i poezją. Był inicjatorem powołania pisma o nazwie „Wieś – jej pieśń” ukazującego się, jako miesięcznik w Jordanowie. Kiedy w 1937 r. wybuch tzw. strajk leśny na terenie Jordanowszczyzny, on organizował obronę prawną i pomoc sąsiedzką w gospodarstwach aresztowanych. Kiedy nadszedł wrzesień 1939 r. włączył się w wir walki z okupantem skupiając wokół siebie sprawdzonych i doświadczonych działaczy ludowych. W jego domu organizowana była produkcja butelek z benzyną tzw. koktajli Mołotowa, wykorzystywanych do akcji sabotażowych, znane są przykłady zdobywania broni przez członków AK, która trafiając do apteki w Jordanowie odbierana była później przez młodszego brata aptekarza Aleksandra, żołnierza BCH ps. „Stalowy”, który działał na terenie Radomyśla i Zdziarca.

Niestety, po wojnie spędził czas na leczeniu w szpitalu w Krakowie, chorując na białaczkę, chorobę nieuleczalną, zmarł 7 stycznia 1946 r., jego pogrzeb był wielką manifestacją społeczeństwa Jordanowa i okolicznych wiosek, spoczął na cmentarzu parafialnym w Jordanowie.

Za całokształt działalności społecznej oraz walkę z okupantem został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z mieczami, Medalem Zwycięstwa i Wolności oraz pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.