ŁOWICKI Hieronim
ŁOWICKI Hieronim, urodzony 23 września 1928 r. w Połańcu, syn Jana i Marianny z domu Brzychca. Po ukończeniu w 1942 r. szkoły podstawowej, kontynuował naukę w tajnych kompletach w zakresie gimnazjum. Po wojnie ukończył Gimnazjum im. S. Konarskiego w Mielcu, tzw. mała matura w 1948 r. i Liceum Handlowe w Mielcu z maturą w 1950 r.
Pracę zawodową rozpoczął w lipcu 1950 r. w Oddziale Narodowego Banku Polskiego w Mielcu. W latach 1950-1952 odbył zasadniczą służbę wojskową w Szkolnej Kompanii Oficerów Rezerwy. W 1952 r. uczestniczył w Spartakiadzie Wojska Polskiego w Warszawie, jako zawodnik drużyny piłki siatkowej Krakowskiego Okręgu Wojskowego. Po powrocie z wojska pracował w Oddziale NBP na stanowisku planowania i kontroli. Ponadto pełnił społeczną funkcję przewodniczącego Rady Zakładowej ZZ PPiS. W latach 1953-1958 grał w drużynie siatkówki „Stal Mielec”. Był członkiem mieleckiej delegacji na Światowy Kongres Młodzieży i Studentów w Warszawie w 1955 r. W 1957 r. przeszedł do pracy w Banku Rolnym w Mielcu na stanowisko jego pełnomocnika, a po utworzeniu w Mielcu Oddziału Banku Rolnego w 1959 r., zostaje dyrektorem tej placówki i pracuje na tym stanowisku do lutego 1975 r.
Kierowany przez niego bank prowadził aktywną działalność kredytową na rzecz rolnictwa. Jego wniosek w sprawie dodatkowej pomocy dla gospodarstw zniszczonych w czasie II wojny światowej szczególnie położonych po lewej stronie Wisłoki wysiedlonej w sierpniu 1944 r., został przyjęty przez centralę Banku Rolnego i dzięki temu, wiele gospodarstw uzyskało znaczącą pomoc.
Był też pełnomocnikiem ds. likwidacji siedmiu rolniczych spółdzielni produkcyjnych w powiecie mieleckim, utworzonych w latach 50-tych w ramach kolektywizacji rolnictwa oraz od 1961 r. pełnomocnikiem Skarbu Państwa ds. sprzedaży gruntów Państwowego Funduszu Ziemi w powiecie mieleckim. Będąc członkiem Komitetu Rodzicielskiego przy Szkole Podstawowej nr 2 w Mielcu, zainicjował budowę zachodniego skrzydła szkoły z przeznaczeniem na salą gimnastyczną i zaplecze gospodarcze. W latach 1975-1980 pracował w Wojewódzkiej Spółdzielni Budownictwa Wiejskiego Zakład Rejonowy w Tuszymie na stanowisku głównego księgowego. W tym czasie ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji UMSC w Lublinie i otrzymał tytuł magistra prawa w 1978 r. Odbył też aplikację arbitrażową w Rzeszowie. W 1980 r. zostaje głównym księgowym w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Borowej, ale jeszcze w tym samym roku powierzono mu stanowisko dyrektora i prezesa Banku Spółdzielczego w Radomyślu Wielkim. Bank ten prowadził aktywną działalność kredytową, nakierowaną głównie na wspieranie rozwoju produkcji drobiarskiej. Na terenie Gminy Radomyśl powstała największa w województwie tarnowskim baza hodowli brojlerów o zdolności produkcji jednorazowej ponad miliona sztuk. W następstwie tej działalności bank wypracowywał zyski, z których znaczną ich część przeznaczano na potrzeby społeczności lokalnej. Wspierano działalność kulturalną i sportową, partycypował w zakupie sprzętu medycznego i samochodów dla Policji, wspierał Ochotnicze Straże Pożarne i instytucje społeczne.
W warunkach przemian ustrojowych na początku lat 90-tych przeprowadził odważną restrukturyzację należności banku z tytułu niespłaconych kredytów i dzięki temu uchronił bank od grożącej mu upadłości. Opanowanie trudnej sytuacji finansowej i wypracowanie w późniejszym okresie znacznych zysków, pozwoliło na wybudowanie w latach 1998-2000 budynku bankowego w Radomyślu Wielkim, kosztem 2,3 mln zł. z własnych środków finansowych.
W dniu 1 kwietnia 2001r., w wieku 73 lat i z 51-letnim stażem pracy odszedł na emeryturę, pozostawiając po sobie trwały ślad na ziemi radomyskiej.
Wyróżniony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką „Zasłużony dla Bankowości PRL”, odznaką „Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego”, odznaką „Zasłużony dla Województwa Tarnowskiego”, Złotą Odznaką Honorową LZS, Honorową Odznaką Przyjaciół Harcerstwa i Honorową Srebrną Odznaką TKKF.
Zmarł 10 lutego 2017 r. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Mielcu przy ul. Sienkiewicza.