GRZECH Tadeusz
GRZECH Tadeusz, urodzony 22 października 1926 roku w Zdziarcu gm. Radomyśl W., syn Ludwika i Stefanii z domu Szczurek, jeden z 13 rodzeństwa. Pracował w Milicji od 1 września 1944 roku, walcząc między innymi z bandami UPA. Na skutek podejrzewania go o sympatię z opozycją został zwolniony z Milicji z dniem 31 grudnia 1947 roku. Wyjechał do Złotego Stoku, gdzie pracował w Straży Przemysłowej przez okres 2 lat, następnie pracował w Rzeszowskim Przedsiębiorstwie Budowlanym w Mielcu przez rok, po czym wraca do rodzinnej wioski i pracuje w latach 1951 do 1954 na gospodarstwie rolnym z rodzicami. W tym czasie od 1950 roku należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Gdy weszła w życie Ustawa o Gromadzkich Radach Narodowych, pracował w Gromadzkiej Radzie Narodowej w Żarówce od roku 1955 na stanowisku sekretarza. Na tym stanowisku przepracował 9 lat, w tym czasie przewodniczącym Rady był Stefan Krawczyk z Żarówki. Z tej funkcji zrezygnował na własną prośbę. Otrzymał skierowanie go PKS na stanowisko kierownika w magazynach części zapasowych do samochodów, nie przyjął tej funkcji, następne otrzymał skierowanie na kierownika kina objazdowego w Mielcu, tej funkcji także nie przyjął. W 1963 roku rozpoczął pracę w mieleckiej WSK na wydziale przykrawalni w Magazynie Głównym, w którym pracował do przejścia na emeryturę w 1982 roku podczas stanu wojennego. Był członkiem Związku Zawodowego od 1966 roku, a Związku Metalowców przy WSK Mielec od 1968. Od sierpnia 1961 r., był członkiem Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych. Żonaty z Rozalią Nosal, mieli dwójkę dzieci Ewę i Janusza. Posiadał Odznakę 10 lat w Służbie Narodu (1974), odznaczony „Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945” (1982), medalem „Za Udział w Walkach w Obronie Władzy Ludowej” (1987), w 2002 roku otrzymał nominacje na stopień podporucznika Wojska Polskiego, a w 2003 otrzymał patent „Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”, posiadał szereg listów gratulacyjnych od władz wojskowych, starostwa i Wojewody Podkarpackiego.
Zmarł 22 listopada 2015 toku, został pochowany na cmentarzu parafialnym w Janowcu.