GAWŁOWICZ Józef

GAWŁOWICZ Józef, urodzony 7 kwietnia 1942 r. w Rudzie, gmina Radomyśl Wielki, syn Władysława i Emilii z domu Chmura .Absolwent Liceum Ogólnokształcącego nr 26 w Mielcu (później I LO im. S. Konarskiego), matura w 1959 r. Następnie ukończył Państwową Szkołę Morską w Gdyni (licencjat w 1962 r.) i Wyższą Szkołę Morską w Szczecinie w 1974 r. uzyskując tytuł inżyniera nawigatora. Pierwszą pracę podjął w Polskich Liniach Oceanicznych (1962-1964; asystent i III oficer), kolejno pracował: w Państwowej Szkole Morskiej w Szczecinie (1964-1969 III oficer, II oficer i kierownik praktyk), Wyższej Szkole Morskiej w Szczecinie (1969-1974 II oficer, I oficer, wykładowca), Polskiej Żegludze Morskiej w Szczecinie (1974-1988 I oficer, kapitan), Wyższej Szkole Morskiej w Szczecinie (1988-1991 starszy wykładowca), Kapitanacie Portu Szczecin-Świnoujście (1992 kapitan portu), Urzędzie Morskim w Szczecinie (1993-1994 Dyrektor Naczelny), Polskiej Żegludze Morskiej (od 1995 kapitan), Urzędzie Morskim w Słupsku Dyrektor Naczelny (2007 – 2008). W międzyczasie był powoływany i odwoływany ze stanowiska Dyrektora Naczelnego (w zależności od opcji rządzącej). Od 2008 roku pracuje w Promocji Akademii Morskiej w Szczecinie. Podczas służby na morzu dowodził wieloma statkami pod polskimi i obcymi banderami m.in. w Hongkongu i Arabii Saudyjskiej.

W latach 1963-1989 był kurierem “Kultury” paryskiej na kraj. Publikował w Kulturze pod pseudonimami: Adam Tukubar (Chińskie wędrówki), Paweł Sowa (Pamiętnik znaleziony w Bochni), Sindbad Żeglarz (Hawana, czyli traktat o kontrabandzie). Pisał też artykuły do wielu innych gazet.

Jest autorem wielu prac naukowych jak: Poradnik kierownika praktyk (1969), Nakresy radarowe (1973), Astronawigacja t. I-II (1973) Nawigacja wczoraj i dziś Leksykon (1995).

Od 1987 r. wydawał własne książki: “Awantury afrykańskie”(1987), “Opowieści nawigacyjne” – książka wyróżniona nagrodą im. Josepha Conrada (1987, 1995, 2007), “Awantury u Neptuna” (1996), “Byłem kurierem Giedroycia” (1998), “Gejsza z Osaki” (2000). W 2002 roku dokończył dzieło zmarłego kapitana Józefa Miłobędzkiego o tematach morskich w biblii „Na statkach ruszyli w morze”, „Biała fregata” (2007 wyd. II o Darze Pomorza) oraz wspólnie z kolegą Adrianem Pozarzyckim opublikowali „Światłocienie Kopernika“ (2013). Jest to obrona dobrego imienia naszego uczonego. Aktualnie Gawłowicz kończy drugie wydanie „Morski Kurier Giedroycia” (w 2006 roku TVN „Discovery” nagrał w Paryżu film o tej działalności pt. „Kurier Giedroycia” kilkakrotnie wyświetlany w Telewizji).

Jego pasją jest również zbieractwo antyków morskich, głównie przyrządów nawigacyjnych i oryginalnych reliktów kultury afrykańskiej. Z jego licznych rejsów do Afryki i Zatoki Gwinejskiej przywiózł kilka ciężarówek eksponatów, które wzbogaciły Muzeum Narodowe Dział Morski w Szczecinie.

Prowadził cykliczne programy o sztuce sakralnej w TV Szczecin (“Arka”). Pełnił funkcje społeczne – był dyrektorem generalnym Fundacji „Ratowania Życia na Morzu”, był przez dwie kadencje prezesem szczecińskiego koła Związku Literatów Polskich, jest przewodniczą cym Grupy Północnej i prezesem “Stowarzyszenia Przyjaźni Polsko-Saudyjskiej”.

Założył rodzinę, z żoną Reginą, mają dwójkę dzieci: Witolda i Izabelę. Mieszkają w Szczecinie, ale gdy wygospodaruje trochę wolnego czasu pomiędzy kolejnymi książkami, przyjeżdża do swojej rodzinnej wioski, gdzie wszyscy go znają, szanują i dają za przykład chłopca, który nigdy wcześniej nie widząc morza, poświęcił mu całe swoje życie, talent i pasję.

Wyróżniony wieloma odznaczeniami : srebrna i złota Odznaka honorowa „Zasłużony Pracownik Morza” (1968; 1974), Srebrny Krzyż Zasługi (1991), Zasłużony dla Transportu (1993), Złoty „Gryf Pomorski”  (1995), Zasłużony dla Obronności Kraju (2006) oraz dwukrotnie prestiżową literacką “Nagrodą im. Conrada”.

.