CEBULA Jan ks.

CEBULA Jan urodzony 7 września 1881 r. w Królówce, syn Franciszka i Katarzyny z domu Lipka. Gimnazjum ukończył maturą w roku 1903, dalszą naukę kontynuował w Tarnowskim Seminarium kończąc w 1907 święceniami: subdiakonatu – 30 marca, diakonatu – 25 maja i prezbitera – 29 czerwca 1907 roku z rąk bpa Leona Wałęgi.

Na pierwszą placówkę, jako wikary został skierowany 1 sierpnia 1907 r. do Łososiny Górnej, następnie od 1 sierpnia 1908 do Olesna, gdzie z ks. proboszczem A. Wilczkiewiczem był współbudowniczym miejscowego kościoła. Tutaj też od 1 lipca do 26 września 1911 r. był administratorem, po czym od 16 listopada został przeniesiony do Borzęcina. Tutaj też był administratorem do 21 listopada 1913 roku.

W dniu 6 maja 1916 roku został wikariuszem w Radomyślu Wielkim, gdzie proboszczem był ks. Antoni Pasiut, po rocznym tutaj pobycie 16 maja 1917 r. został skierowany do Gołkowic w dekanacie Stary Sącz, a dzień później objął stanowisko wikarego eksponowanego. W okresie jego działalności duszpasterskiej w Gołkowicach, 15 lipca 1921 roku odbyła się pierwsza wizytacja kanoniczna, którą przeprowadził bp Leon Wałęga. Ks. Cebula cały czas wyposażał kościół w niezbędne sprzęty konieczne w każdej świątyni, aż wreszcie 10 maja 1925 roku została erygowana Parafia pod wezwaniem Świętego Antoniego Padewskiego w Gołkowicach. W tym roku został mianowany pierwszym proboszczem w tej parafii i dane mu było przeżyć i pracować 30 lat wśród swoich parafian.

W roku 1939 został odznaczony godnościami EC i RM.

Zmarł 17 sierpnia 1948 w Gołkowicach i tam pochowany na miejscowym cmentarzu.