LEYKO Jan Mateusz

LEYKO Jan Mateusz urodzony 27 grudnia 1889 roku w Mielcu, syn Karola i Marii z domu Jeż. Absolwent Studium Nauczycielskiego w Krakowie, w 1915 został powołany do armii austriackiej i uczestniczył w I wojnie światowej do roku 1918. Po wojnie pracował, jako nauczyciel szkolny w Przykopie, Dąbrowie, Jadownikach Mokrych, Knapach i Durdach, od 1922 pracował, jako nauczyciel kontraktowy w Gimnazjum Państwowym w Mielcu. Od roku 1924 był kierownikiem szkoły 4 – klasowej w Woli Wadowskiej, po czterech latach został skierowany na analogiczne stanowisko do Dulczy Wielkiej gm. Radomyśl Wielki, gdzie wraz z żoną Bronisławą przepracował 16 lat.

Był bardzo znanym i szanowanym nauczycielem, chętnie pomagał każdemu, kto o pomoc się zwrócił. Świetnie znał języki klasyczne i nowożytne, o czym świadczą jego przekłady poetyckie. Pisał też utwory poetyckie i wiersze satyryczne, zajmował się heraldyką i historią okolic Radomyśla Wielkiego. W roku 1944 powrócił do Mielca i był nauczycielem w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. S. Konarskiego do przejścia na emeryturę w roku 1948.

Był zapalonym kolekcjonerem dzieł sztuki, wśród nich były sztychy i reprodukcje malarskie (sam też rysował i malował), zabytkowe przedmioty, medaliony i monety, wartościowe książki i roczniki starych czasopism, niestety jego cenne kolekcje pod koniec okupacji zrabowali Niemcy i uległy rozproszeniu.

Zmarł 18 marca 1976 roku w Mielcu, spoczął na cmentarzu parafialnym przy ul. Henryka Sienkiewicza.