ŻMIJOWSKI Grzegorz

ŻMIJOWSKI Grzegorz urodzony 24 czerwca 1901 roku na Wołyniu, jego ojciec był leśniczym. Mieszkał w Stryju, tam ożenił się z radomyślanką (z Wólki Duleckiej) Zofią Ćwiek. Był zawodowym żołnierzem, gdy wybuchła wojna przez Rumunię dostaje się do Francji, gdzie u boku wojsk francuskich walczył w Szampanii, po kapitulacji Francji przedostaje się do Wielkiej Brytanii. W 1944 bierze udział w walkach 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka przy wyzwoleniu Belgii i Holandii. Szczególnie wspominał wyzwolenie miasta Breda w Holandii, gdzie jego mieszkańcy zgotowali Polakom entuzjastyczne powitanie, niemal w każdym oknie powiewały flagi i napisy „Dziękujemy Wam Polacy”.

Koniec wojny 1945 rok wraca do Anglii, z Polski nie ma dobrych wiadomości, powracających żołnierzy przesłuchuje i aresztuje UB. Jego żona Zofia oraz Czesława Król z Radomyśla, które w tym czasie znajdowały się w Stryju, zostają wywiezione do Kazachstanu. Dzięki znajomościom swego kuzyna w Ambasadzie sowieckiej, zostają zwolnione do kraju, on też musiał wracać, bo żonie nie pozwolono wyjechać do Anglii.

W roku 1947 zamieszkał w Świdnicy, po przesłuchaniach za udział w walkach na Zachodzie trafił do więzienia na parę miesięcy. W roku 1953 przyjeżdża do Mielca, kolega załatwia mu pracę w administracji na WSK, po tygodniu i sprawdzeniu jego życiorysu, zostaje zwolniony, otrzymał pracę w Gminnej Spółdzielni. Tak Polska Ludowa nagradzała swoich żołnierzy walczących na Zachodzie.

Za udział w walkach na Zachodzie i wyzwolenie Polski otrzymał szereg medali wojskowych m.in. Medal Pamiątkowy za wojnę 1918-1921 i Medal 10-lecia Odzyskanej Niepodległości (1928).

Grzegorz Żmijowski zmarł w szpitalu w Mielcu 18 lutego 1980 roku, pochowany wraz żoną na cmentarzu parafialnym w Radomyślu Wielkim.