KURGAN Kazimierz

KURGAN Kazimierz, urodził się 27 lutego 1938 roku w przysiółku Wólka Dulecka k/Radomyśla (obecnie włączona w obręb miasta), jako najmłodszy z dzieci Jana i Katarzyny z domu Kużdżał. Kazimierz miał dwóch braci: Bolesława i Bronisława oraz dwie siostry: Rozalię i Cecylię. Ojciec, wcześniej uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, a następnie żołnierz Armii Krajowej, pracował, jako gajowy u właściciela dużych obszarów leśnych, Samuela Jachimowicza na terenie gminy Radomyśl. Matka prowadziła dom i zajmowała się gospodarstwem.

We wrześniu 1945 roku Kazik rozpoczął naukę w szkole podstawowej w Radomyślu Wielkim. Tam też w 1948 przystąpił do pierwszej komunii świętej. Z uwagi na liczne trudności życiowe rodzina zdecydowała się opuścić Wólkę Dulecką i w lutym 1949 roku przeniosła się na tzw. ziemie odzyskane, do miejscowości Kostkowo k/Wejherowa na Kaszubach. Tam Kazik w 1953 roku skończył szkołę podstawową. Do dalszej nauki wybrał Technikum Samochodowe Ministerstwa Transportu Drogowego i Lotniczego w Olsztynie.

Od tego czasu datuje się jego fascynacja motoryzacją, dwoma i czterema kółkami. Już w październiku 1953 roku wstąpił do Naukowego Koła Mechaniczno-Samochodowego oraz koła Ligi Przyjaciół Żołnierza. W 1958 uzyskał licencję zawodnika motocykli klasy „Junior”, wydaną przez Polski Związek Motorowy w Olsztynie. Jako były członek obu tych organizacji, wstąpił w szeregi Sportowego Klubu Motorowego w Olsztynie. Startował w zawodach motocrossowych. Po maturze podjął pracę w Zarządzie Wojewódzkim LPŻ, jako instruktor nauki jazdy.

W kwietniu 1959 roku rozpoczął dwuletnią służbę wojskową w Warszawie, jako kierowca dowódcy w Sztabie Generalnym WP. Po jej odbyciu wrócił do pracy w ośrodku szkolenia kierowców LPŻ. Czas wolny od pracy spędzał na treningach i licznych zawodach, tym razem wyścigach motocyklowych. Początkowo były to wyścigi uliczne, a następnie na torach wyścigowych. Startował w klasach 125, 175, 250 ccm. Sprzęt zdobywał i ulepszał własnymi siłami, bez jakiegokolwiek wsparcia, był to okres sportu amatorskiego.

W wyniku rywalizacji ogólnej za rok 1965 Kazimierz Kurgan stanął na podium, jako Motocyklowy Rajdowy Wicemistrz Okręgu w klasie 150 ccm. Zdobywał dyplomy za udział w rajdach samochodowych (1966). Rywalizował, występując i osiągając wyniki, jako „ścigant” na arenie ogólnopolskiej, w barwach Sportowego Klubu Motorowego w Olsztynie (1967). W kolejnych dwóch latach był zawodnikiem zrzeszonym w Auto-Moto-Klubie Gliwice.

W latach 1981–1986 Kazimierz Kurgan startował w eliminacjach do mistrzostw Polski, jako członek Olsztyńskiego Klubu Samochodowego „Stomil” Olsztyn. Z czasem uzyskał uprawnienia sędziego sportów motorowych i samochodowych. Angażował się w szkolenia, pomagał młodym adeptom sportu motorowego.

Mając doświadczenie w motocrossie, a także ogromną wiedzę na temat historii i specyfiki tego sportu, został sprawozdawcą ogólnopolskich i międzynarodowych zawodów motocrossowych, odbywających się na Warmii i Mazurach, a także współorganizatorem rajdów samochodowych, również Rajdu Kormoran.

W 1970 roku Kazimierz wywalczył srebrny medal w V Eliminacji Wyścigów Motocyklowych Mistrzostw Polski. Otrzymał również srebrną odznakę honorową Zarządu Głównego PZMot. W latach 1970–1978 reprezentował barwy Auto-Moto-Klubu „Drwęca” Ostróda. W 1972 roku ukończył kurs trenerski i uzyskał odpowiednie uprawnienia. Dwa lata później otrzymał dyplom za całokształt uzyskanych wyników sportowych klubu „Drwęca” oraz odznakę honorową „Zasłużonym dla Warmii i Mazur” (1974). Więcej  i bardziej szczegółowo o jego pasjach oraz sukcesach można się dowiedzieć z książki biograficznej pt. „W warkoczu spalin” napisanej i wydanej przez Helenę Piotrowską w 2014 roku.

O wielkim zaangażowaniu Kurgana w sport świadczy szereg dyplomów i odznaczeń: brązowa odznaka „Zasłużony Działacz Ligi Obrony Kraju” (1978), Srebrna Odznaką Honorowa PZM (1979), Złota Odznaka Honorowa PZM (1979), Odznaka i Medal 30-lecia Polskiego Związku Motorowego za wieloletnią działalność i zasługi dla rozwoju Związku (1980), honorowa Odznaka Zasłużony Działacz Rady Kultury Fizycznej i Turystyki „TRASA” (1980). W 2003 uhonorowano go tytułem „Zasłużony dla Polskiego Związku Motorowego”.

Zmarł 17 marca 2005 roku, człowiek legenda olsztyńskiego sportu motorowego spoczywa na Cmentarzu Komunalnym w Olsztynie.

W życiu Kazimierza było jeszcze jedno ważne wydarzenie, a mianowicie grudniu 1967 roku ślub z Krystyną Wiśniewską z miejscowości Prioma k/Działdowa na Mazurach. Owocem tego jest dwójka dzieci, Beata Katarzyna i Marcin. Pani Krystyna, podpora życiowa Kazimierza, poza pracą zawodową od 1984 roku zajmuje się tkaniną artystyczną i batikiem, sztuka nadal stanowi wartość w jej życiu. Jest wybitną specjalistką w tej branży, wykonuje wspaniałe dzieła, które zdobywają uznanie i nagrody.

Ukoronowaniem tej działalności jest Nagroda Prezydenta Olsztyna A.D. 2016 za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury. W roku 2019 Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej odznaczył ją zaszczytnym wyróżnieniem „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Gratulacje.