UJAS Jan

UJAS Jan ps. „Olszyna”, urodzony 2 czerwca 1901 r. w miejscowości Dąbie gm. Radomyśl Wielki, syn Karola i Weroniki z domu Kubisztal. Do szkoły powszechnej uczęszczał w rodzinnej wiosce, gdzie był jego rodzinny dom. W lipcu 1944 roku przenosi się do Dąbrówki Wisłockiej i prowadzi gospodarstwo rolne. Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie losem chłopów na wsi oraz cechował się dużym patriotyzmem. W roku 1937 brał udział w strajkach chłopskich leśno-rolnych na terenie Dąbrówki Wisłockiej, Rudy i Radomyśla Wielkiego.

Brał udział w wojnie obronnej w 1939 r. w szeregach 40 p. p. Lwów. Po powrocie wstępuje do BCH, a w lipcu 1942 roku zostaje wciągnięty do konspiracji i zostaje zaprzysiężony przed gminnym komendantem BCH Józefem Kułagą, otrzymując pseudonim „Olszyna”. Zostaje skierowany do służby w plutonie operacyjnym do akcji specjalnych dowodzonym przez Władysława Bąka ps. „Klucz”. Uczestniczył w kursach dywersyjnych, szkoleniach teoretycznych i praktycznym strzelaniu organizowanych w Dąbrówce Wisłockiej i Łączkach Brzeskich. Brał udział w rozbiciu magazynów niemieckich SS w Woli Mieleckiej 16 lipca 1944 roku i mleczarni w Rudzie, ubezpieczał składy broni w Dąbrówce Wisłockiej i Łączkach Brzeskich, kolportował tajne pismo organizacyjne „Nasza Droga” na swoim terenie. Był wykorzystywany do roznoszenia pilnych rozkazów i meldunków do Zdziarca, Rudy i Łączek Brzeskich, zajmował się patrolowaniem terenu jak również śledzeniem konfidentów współpracujących z Gestapo.

Za swoją wzorową postawę i działalność zostaje awansowany rozkazem nr 5 Komendy Okręgu BCH w Krakowie z czerwca 1943 roku na stopień „plutonowy”.

Po wojnie zajmował się pracą na roli i swoim gospodarstwem w Dąbrówce Wisłockiej.

Należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, był taż członkiem ZBoWiD od dnia 8 grudnia 1976 r.

Zmarł w grudniu 1988 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Zasowie.