WOLIŃSKI Albin

WOLIŃSKI Albin, urodzony 27 stycznia 1924 r. w Radomyślu Wielkim, syn Stanisława i Karoliny z domu Wajdowicz. Szkołę powszechną ukończył w rodzinnym miasteczku, gdzie przebywał przez okres wojny. Po wojnie włączył się w odbudową zniszczonego w 80 % miasteczka Radomyśl, od 1945 był czynnym członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Radomyślu Wielkim.

W październiku 1948 był założycielem wspólnie z Edwardem Pachołem Spółdzielni Mleczarsko-Drobiarskiej, pełnił w niej funkcję kierownika. W roku 1960 założył wytwórnię wody gazowanej, produkując oranżadę na naturalnych barwnikach smakowych i zapachowych.

Od 2 stycznia 1969 roku podjął pracę w Zakładzie Energetycznym Ekspozytura w Radomyślu Wielkim, Rejon Tarnobrzeg, Posterunek Energetyczny Mielec, gdzie pracował do emerytury do roku 1978, mając szerokie uprawnienia przy eksploatacji urządzeń energetycznych.

Znany był powszechnie bo dużo pracował społecznie, był ławnikiem Sądu Powiatowego w Mielcu w latach 1972 – 1975 oraz radnym Miejskiej Rady Narodowej. Największe zasługi poniósł jednak w działalności na rzecz straży pożarnej. Pełnił funkcję naczelnika straży od 1961 roku, wybierany kadencyjnie na to stanowisko do roku 1975, kiedy wówczas zdecydowano się na odmłodzenie zarządu, on zostaje przedstawicielem MRN przy budowie Remizy strażackiej w Radomyślu Wielkim, budowanej w czynie społecznym. Od 1981 roku ponownie został członkiem Zarządu OSP. Brał czynny udział w wielu akcjach gaśniczych jako strażak i kierowca woju bojowego.

W działalności w straży pożarnej od roku 1984 posiadał zezwolenie na obsługę sprzętu UKF w resorcie spraw wewnętrznych. Od sierpnia 1963 r. należał także do Polskiego Związku Wędkarskiego koło w Radomyślu Wielkim, Koła Łowieckiego „Cyranka” w Rzeszowie oddział w Radomyślu oraz Ludowego Zespołu Sportowego. Od początku lat 50-tych po ukończonym kursie obsługi projektorów filmowych, pracował jako operator kina „Światowid” do połowy lat 70-tych.

Za swoją działalność odznaczony wieloma medalami i odznaczeniami m.in. Odznaką 10 lat w Służbie Narodu (1963), srebrnym Medalem Zasługi dla Pożarnictwa (1966), Odznaką 20 lat w Służbie Narodu (1974), złotym Medalem Zasługi dla Pożarnictwa (1976), Złotą Odznaką „W Służbie Narodu” (1982), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985)

Zmarł 13 października 1986 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Radomyślu Wielkim.