SIEMBAB Józef (przyd. Broda)

SIEMBAB Józef (przydomek Broda), urodzony 4 marca 1945 r. na wysiedleniu w Kiełkowie, gm. Mielec, syn Józefa i Stefanii z domu Sito. Do Szkoły Podstawowej uczęszcza w Dulczy Wielkiej, a następnie kończy 3-letnią szkołę zawodową w Mielcu o specjalności ślusarz. Rozpoczyna pracę w WSK Mielec na wydz. 31 odbywając staż, na propozycję wstąpienia do partii i odmowy pozwolenia uczęszczania do Technikum, porzuca pracę, przenosi się na Śląsk i w 1964 roku rozpoczyna pracę w Energomontażu w Chorzowie.

W roku 1968 w listopadzie żeni się z Anną, mają trzy córki Beatę Martę i Sylwię. W 1974 roku wyjeżdża służbowo na delegację do NRF w firmie, której właścicielem był Peter Langen. Przepracowując tam 1,5 roku przy montażu kotłów, wraca do Polski do pracy w Energomontażu, w 1980 roku zakłada w firmie Solidarność. W maju 1984 roku wraca do Dulczy Wielkiej, zakłada prywatną firmę hydrauliczną i świadczy usługi dla ludności.

Tworzy Solidarność Rolników Indywidualnych organizując grupy i komitety przy wydatnej pomocy ks. Kazimierza Zająca. W Dulczy Wielkiej kupił działkę i rozpoczął budowę domu. W tym czasie przystąpił do organizacji sportu na wsi, wyznaczyli na wolnych terenach boisko i rozpoczęli grę w piłkę nożną. Jak wspomina na początku grało się boso, ale później wystąpili do Gromadzkiej Rady w Żarówce, aby otrzymać teren pod budowę boiska sportowego, gmina wyznaczyła teren, postawili budynek na szatnię i magazyn.

Drużyna była zarejestrowana, jako klub sportowy LZS w klasie C, Józef zajął się organizacją klubu, zbiórką pieniędzy i zakupem strojów oraz sprzętu, trenerem był Witold Karaś w 1990, następnie Brunecki.

15 Września 1990 roku założył prywatny sklep spożywczy w Dulczy i prowadził go przez 21 lat. Prowadząc sklep, był głównym sponsorem klubu i jego prezesem w latach 1990 – 1993, początkowo był to LZS, później z jego inicjatywy zmieniono nazwę klubu na KS „Jamnica”, dalej jest działaczem sportowym tego klubu.

Od początku pobytu w Dulczy włączył się w organizację OSP w Dulczy Wielkiej, za jego staraniem jednostka otrzymała sztandar 1994 roku i samochód „Żuk”, a on został wiceprezesem straży, a w 1996 roku wybrany prezesem OSP i pełni tą funkcję nieprzerwanie do dnia śmierci.

Brał udział i organizował różne uroczystości w wiosce np. dożynki gminne, święta strażackie, festyny i inne, znany jest, jako wesoły i pogodny człowiek, często występował w stroju szlacheckim prezentując się, jako Zagłoba. Nosił zadbaną i przystrzyżoną brodę, stąd otrzymał przydomek „Broda”.

Od roku 1991 do początków choroby był czynnym członkiem chóru strażackiego „Fire Ton” w Dulczy Małej. Jest również od 1999 roku założycielem i członkiem strażackiego chóru „Cantamus” w Dulczy Wielkiej.

Za swoją działalność został wyróżniony szeregiem dyplomów, wyróżnień i odznaczeń m.in.

Dyplom za tworzenie Solidarności w jej XX-lecie (2000), list z podziękowaniem od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (2009), Dyplom uznania od Powiatowego Zarządu OSP (2009), Dyplom uznania dla założyciela i opiekuna chóru „Cantamus” (2009), listy gratulacyjne od Przew. Rady Powiatu i Starosty Powiatu (2009), Podziękowanie za pracę społeczną na rzecz społeczności lokalnej (2009), Dyplom uznania od NSZZ Solidarność RI (2010), Medal za Zasługi dla Miasta i Gminy Radomyśl Wielki (2011), Złoty Medal „Solidarności” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego (2016).