BIELAT Józef

BIELAT Józef, urodzony 18 września 1908 roku w Dulczy Wielkiej, gmina Radomyśl Wielki, syn Jacentego i Marii.

Po ciężkich latach I wojny światowej działał społecznie, organizował Ochotniczą Straż Pożarną w Dulczy Wielkiej i z wyboru został jej prezesem. Przystąpił do budowy Remizy strażackiej we wsi, organizował młodzież i skupiał ją wokół OSP. Jako druga jednostka w gminie Radomyśl Wielki, uczestniczy we wszystkich akcjach i klęskach żywiołowych.

Organizował Stronnictwo Ludowe, odłam Wincentego Witosa, na ogólnym zebraniu został wybrany skarbnikiem. Funkcję prezesa obejmuje Józef Wolak syn Wawrzyńca a jego zastępcą został Władysław Ryba. Koło to, skupia w okresie przedwojennym radykalnych ludowców.

Józef Bielat brał czynny udział w wiecach, pochodach w dniach świąt ludowych, a w latach 1937 – 1938 w strajkach rolniczo-leśnych na terenie powiatu mieleckiego i Dąbrowy Tarnowskiej. Organizował młodzież w organizacji „Wici”, zyskując uznanie i szacunek w okolicy. Stronnictwo Ludowe dotrwało do czasów okupacji z niego powstały Bataliony Chłopskie działające na terenie Dulczy Wielkiej, Dulczy Małej, Żarówki i Wólki Duleckiej (przysiółka Radomyśla). Zdobyta w 1939 roku broń, służyła im przez całą okupację. Wraz z Wawrzyńcem Frankowiczem, Józefem Wolakiem ps. „Jodła”, Janem Giżą, Janem Barłogiem, Janem Błachowiczem ps. „Kropidło” i Józefem Kułagą ps. „Bury”, szkolił młodych żołnierzy zapoznając z obsługą broni i zasadami walki, przygotowując ją do walki z okupantem.

Brał udział w akcji „Burza” w tzw. Czarnym lesie koło Janowca, wycofując się na tereny Dąbrowy Tarnowskiej. Po powrocie w marcu 1945 rodu w rodzinne strony, zastaje spalony dom, kościół parafialny, remizę OSP, brak inwentarza, bunkry i tereny zaminowane. Organizuje pracę społeczną, rozminowanie terenu, dostawę i rozdział środków z UNRY., budową nowej remizy strażackiej. Jako działacz społeczny został wybrany radnym na kilka lat do Gminnej i Powiatowej Rady Narodowej.

Wraz z innymi założył Gminną Spółdzielnię „Samopomoc Chłopska” na terenie Gminy.

Był członkiem ZBoWiD-u od 1981 roku.

Za swoją pracę został odznaczony odznaczeniem resortowym OSP oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1971 roku.

Zmarł 6 marca 2004 roku, został pochowany na cmentarzu parafialnym w Dulczy Wielkiej.