MAGDA Ignacy

MAGDA Ignacy, urodzony 11 lutego 1926 r. w Jagodniku, gm. Cmolas w powiecie kolbuszowskim, syn Józefa i Marii z domu Bańko. Ojciec pełnił funkcję sołtysa wsi Jagodnik, matka opiekowała się licznym rodzeństwem. Ignacy miał 3 siostry i 5-u braci.

Po ukończeniu Szkoły powszechnej pozostał przy rodzicach. Podczas wojny w 1942 roku, jako nieletni został wywieziony przez Niemców do obozu pracy koło Zakopanego, gdzie ciężko pracował w trudnych zimowych warunkach, powrócił do domu grudniu 1942 r.

W 1947 r. zostaje powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej, kończy szkołę podoficerską i zostaje dowódcą drużyny 1 kompani CKM. Ostatecznie kończy służbę w 1949 r., jako podoficer gospodarczy.

W 1950 roku wyjeżdża do woj. Opolskiego gdzie podejmuje pracę w Śląskich Zakładach Obuwia w Otmęcie, w Zawodowej Straży Pożarnej. Pod koniec roku powraca do domu celem pomocy rodzinie. Od 1952 r. uczęszczał do Szkoły Rolniczej Sanitariuszy Weterynarii w Pawłosiowie pow. Jarosław, w tym czasie kończy również kurs szkolenia sanitarnego organizowany przez PCK. Po ukończeniu szkoły z dniem 1 stycznia 1953 roku dostaje przydział do pracy w Państwowej Lecznicy dla Zwierząt w Radomyślu Wielkim. Tutaj osiadł na stałe, w roku 1956 zawarł ślub z Stanisławą Dereń, z którą miał troje dzieci, dwóch synów Jana i Marcina i córkę Zuzannę. Pracował cały czas w Radomyślu do czasu pójścia na emeryturę w roku 1988. Jako lekarz cieszył się bardzo dobrą opinią, zawsze spieszył z pomocą chorym i potrzebującym pomocy zwierzętom o każdej porze i w każdych warunkach, dojeżdżając na swoim „Komarku”. Podnosił swoje kwalifikacje kończąc kurs w zakresie obrony przeciwlotniczej i przeciwatomowej (1964).

Należał do wielu organizacji i brał w nich czynny udział: był członkiem Związku Zawodowego Pracowników Rolnych (1950), TKKF (1951), Związku Spółdzielni Mleczarskich (1961), Klubu sportowego „Gryf” w Mielcu (1966), Zrzeszenia Lekarzy i Techników Weterynarii (1969), Klubu sportowego LKS „Iglopol” w Radomyślu Wielkim (1985), członkiem Towarzystwa Przyjaciół KUL (1987), członkiem Rady Nadzorczej BS w Radomyślu Wielkim, członkiem Zarządu GS, przewodniczącym koła Stronnictwa Demokratycznego (do połowy lat 60-tych), radnym Rady Narodowej Miasta i Gminy Radomyśl Wielki (1973-1990).

Za swoją pracę otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia m.in. odznakę Sprawny do Pracy i Obrony I-go stopnia (1952), Brązowy Krzyż Zasługi (1978), odznakę „Zasłużony Pracownik Rolnictwa” (1978), Srebrny Krzyż Zasługi (1984), odznakę „Za Zasługi dla Województwa Tarnowskiego” (1985).

Zmarł dnia 24 marca 1990 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Radomyślu Wielkim.